BOEKEN-HANDEL

Je hebt de boekhandel, en de boeken-handel. Met de boekhandel gaat het dezer maanden natuurlijk niet zoals het zou kunnen en moeten. Omdat het lezen van boeken door de Nederlandse overheid niet beschouwd wordt als een essentiële levensbehoefte, anders dan in enkele andere, grote Europese landen, zijn ze nog steeds gereduceerd tot afhaalloketten. Dat is tenminste íéts. Maar niet genoeg. Ga mijzelf maar eens na, sprak de gek. In normale tijden bezoek ik geregeld de boekhandel, meestal in mijn Amsterdamse buurt, soms elders in stad en land. Meestal is er dan één boek waarnaar mijn begeerte uitgaat. Bijvoorbeeld de onverwachts gevonden en uitgegeven ‘achtergelaten gedichten’ van Lucebert. Als ik een winkel dan binnenloop, en daar even rondstruin, zie ik nog wat boeken die ik perse wil hebben (blijkt, ter plekke), en zo wandel ik gemiddeld met drie boeken naar de kassa. (Ja, een voorrecht daarvoor voldoende geld op de rekening te hebben staan.) Maar nu… online bestellen… ik moest er echt even zin en tijd voor sparen, wéér achter dat scherm, wéér hopen dat de website handig is ingedeeld, et cetera.

Enfin, het lukte me hoor, en toen ging ik ook los. Maar wat moest ik in mijn kortetermijngeheugen graven om die andere begeerde titels bijeen te schrapen! (Het werd de nieuwe roman van Peter Terrin; de graphic novel over de Rode Jeugd in het Eindhoven van mijn, eh, rechtse jeugd); en, eh… hé wat was die vierde ook alweer. Kijk, daar gaan we al: de boekhandel waarbij ik bestelde (een hele grote met verschillende vestigingen) mailt me per titel of deze beschikbaar is. Geen recap van mijn andere bestellingen, die ik ook niet terugvind in mijn mailbox onder mijn Verzonden items, want bestelling verliep via de website.

Anyway, gedoe. Blij dat ik er hoe dan ook aan toekwam. Maar dit helpt de boekhandel en de klant natuurlijk onvoldoende, vooral vanwege het gemis van verlekkerd kijken naar al dat uitgestalde, gedrukte snoepgoed.

Des te verbazingwekkender dat het met de boeken-handel prima gaat, ondanks alles. Bij Podium ‘pieken’ we weer volop, met onder veel meer een optimistisch, oogstrelend non-fictieboek van Daphne Deckers (Uitwaaien) en de debuutroman van Gerda Blees, Wij zijn licht, een echte seller geworden dankzij de Boekhandelsprijs én een shortlistnominatie voor de Libris Literatuur Prijs (maar vooral dankzij de virtuositeit van de schrijfster, uiteraard). Onze omzet verloopt prima, en hetzelfde hoor ik van andere uitgeverijen. Dat is mooi! Maar aan de keerzijde staat wel dat de omzet voor een opzienbarend gedeelte gerealiseerd wordt via Bol.com. Dat is fijn voor de eigenaar van de grootste online boekhandel van Nederland, de Albert Hijn (wat rijmt het visueel mooi met die lange ij!), maar pijnlijk voor de gewone boekhandel, en dáármee ook voor ons, omzet op niveau of niet. Want naast de sellers vertoeven vele mooie boeken in een veel te donkere schaduw, de schaduw van gesloten winkels, waar niemand kan rondstruinen en geen boekverkoper aanbevelingen kan doen. ‘Heb je dit al gezien! Prachtig boek!’ (Uit eigen kraam: de ultieme verhalenbundel van Herman Pieter de Boer; de meesterlijke, hoogst actuele roman van DBC Pierre; de prachtige debuutroman van Kira Wuck; et cetera.)

Ik wil maar zeggen: we bidden toch maar driemaal daags tot alle virus- en boekengoden dat de pandemie onder controle is vóór er boekhandels omvallen. Blijf lezen! Blijf kopen!