
Nieuw boek Michel Faber juichend ontvangen
Op 22 september verscheen D, het nieuwe boek van de oorspronkelijk Haagse auteur Michel Faber. Dit op Charles Dickens geïnspireerde fantasyverhaal werd direct na verschijnen juichend ontvangen in de pers, met interviews in onder meer de Volkskrant, AD Magazine en het Parool. Ook was de opkomst groot tijdens een publieksoptreden op het International Literature Festival Utrecht.
Of Michel Faber een bijdrage wilde leren ter ere van Charles Dickens, die dit jaar precies 150 jaar geleden overleed. Dat verzoek kon de schrijver moeilijk weigeren. Daardoor ontstond D, zowel een fijnzinnige ode aan Charles Dickens als een avontuurlijk fantasyverhaal over vriendschap, innerlijke kracht en moed.
Reacties uit de pers:
‘Geen schrijver wiens werk zo buitenaards vreemd en tegelijkertijd toch zo gewoon en vertrouwd leest. Geen schrijver ook die zulke wonderlijke verhalen verzint dat je ze wel moet geloven. [..] Faber overtreft zichzelf met D als een nieuw licht boek over de teloorgang van de westerse beschaving, die niet weet om te gaan met grote stromen vluchtelingen en de opwarming van de aarde.’
Trouw
Ellen Deckwitz
‘Dit klinkt misschien als de synopsis van een jeugdroman, maar Faber maakt er een gelaagd verhaal van waar ook volwassen lezers een vette kluif aan hebben, een fabel doorspekt met literaire experimenten, talloze verwijzingen naar Charles Dickens en snijdende maatschappijkritiek. […] het is een wereld die niet toevallig aan de onze doet denken.’
Knack
‘Een prachtig sprookje voor kinderen. [..]D vinkt de meeste van de 31 vakken af van de morfologie van het sprookje, zoals opgesteld in 1928 door Vladimir Propp. D is ook een kostelijke parabel voor gróte mensen, levend in een wereld waarin een vreemdeling geen verrijking maar een bedreiging is.’
de Volkskrant
‘Faber laat zijn personages alle hoeken van zijn fantasierijke binnenkamer zien, onderstreept terloops hoe een samenleving van taal afhangt en laat en passant zijn licht schijnen op klimaatverandering, polarisering, racisme, xenofobie, onderdrukking en censuur.’
Humo