Nieuw kort verhaal Roelof Smit

Sylvia van nummer 98

Martin rook aan zijn kussen. De vettigheid van zijn kale hoofd was in de stof van de sloop getrokken en veroorzaakte de muffe geur die vroeger ook altijd in de slaapkamer van zijn ouders hing.

Zijn bed moest nodig verschoond worden. Martin had die conclusie drie weken geleden al getrokken, maar de situatie was er niet beter op geworden. Hij trok de natte lakens min of meer recht, overwoog de gordijnen open te doen maar bedacht dat hij ze ’s avonds toch weer dicht zou trekken, en slenterde naar de wc.

*

Martin snoot zijn neus en las de berichtjes in de groepsapp van de flat. De groep was een week geleden opgericht. Het begon met een briefje in de lift.

Nu met die corona hebben we elkaar allemaal nodig! Laten we elkaar als goede buren helpen! Stuur mij uw nummer en ik voeg u toe aan de groep! Groetjes Corry en Ben van nummer 74.

Hij had wel een vermoeden wie Corry was, want er was in de flat maar één vrouw die altijd een praatje in de lift wilde maken. De rest van de buren gaf – gelukkig – hooguit een kort knikje en staarde vervolgens stuurs naar hun telefoon of de grond.

*

Lieve buren, ik heb symptomen van corona en moet van de dokter thuisblijven. Zou iemand boodschappen voor mij willen doen? Ik app je het lijstje privé. Superbedankt! Sylvia van nummer 98.

Nummer 98. Dat was zijn prachtige Sonja van

twee deuren verder, die dus niet Sonja maar Sylvia heette. S.A. de Jager stond er op het bellenbord in de hal. Martin had lang over haar naam nagedacht en was uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat het Sonja moest zijn. Het was even wennen, maar Sylvia was ook mooi.

Van alle buren probeerde hij de prachtige Sylvia nog het meest te ontwijken, ook al wilde hij het liefst bij haar zijn. Als hij haar tas met boodschappen voor de deur zou zetten, zou ze hem misschien toelachen vanachter het keukenraam. Dat was veilig, hoewel hij het al heet en benauwd kreeg bij het idee.

Dat doe ik wel. Groeten, Martin van nummer 102.

*

Tien eieren, twee pakken magere yoghurt, twee pakken magere melk, een tros bananen, een grof volkoren, een fles cola light, een groot blik kippensoep, driehonderd gram rundergehakt en een pak volkorenspaghetti. Martin had zich zorgen gemaakt over die spaghetti: de hamsteraars hadden het ook op pasta voorzien en hij was bang geweest dat hij voor de prachtige Sylvia zou moeten beslissen dat het rijst werd.

Er lag nog spaghetti in het schap. Zou ze het huismerk willen, of Bertolli? Hij overwoog haar te appen, maar vermoedde dat Sylvia viel op doortastende mannen die keuzes durfden te maken, dus legde hij de spaghetti met het Jumbo-logo in zijn karretje.

Martin kocht een extra pak melk voor haar. Hij zou die € 1,03 van het totaalbedrag aftrekken. Een klein gebaar, omdat ze ziek was. Hij was ook alert genoeg om ‘ja’ te zeggen toen de caissière vroeg of hij servieszegels wilde. Zo had hij nog een tweede verrassing.

*

Stralend zakte Martin onderuit op zijn bank. Sylvia’s lach achter het keukenraam was betoverend geweest, ze had haar handen uit dankbaarheid samengevouwen. Nu zou ze de boodschappentas uitpakken en het extra pak melk en het servieszegeltje vinden.

Ze betaalde het Tikkie van € 15,99 meteen. Plotseling besefte Martin dat ze uit dat bedrag helemaal niet kon afleiden dat het pak melk een cadeau van hem was. Waarschijnlijk dacht Sylvia nu dat hij haar lijstje niet goed had gelezen en dat ze dus betaald had voor iets waar ze niet om had gevraagd.

Snel maakte hij een foto van het bonnetje. Zo zou ze met eigen ogen kunnen zien dat hij het derde pak melk niet in rekening had gebracht.

Dat is toch helemaal niet nodig! Ik vertrouw je hoor. Nogmaals bedankt.

*

Martin had de hele nacht liggen woelen. Nat van het zweet werd hij wakker. Wie gaf er nu een pak melk cadeau? Als hij nog een keer de kans zou krijgen om boodschappen voor Sylvia te doen, zou hij iets bedenken wat echt leuk was. Een doosje zeebanket misschien, of een tijdschrift. Een bosje bloemen was te gewaagd, meende hij.

Een puzzelboekje, dat was een goed idee. Hij zou er een kaartje bij kopen en daar iets opschrijven als Tegen de verveling, veel plezier. Groeten, Martin. Zijn huisnummer zou hij er niet meer bij hoeven zetten, zo vertrouwelijk waren ze nu wel.

De droge hoestbui overviel hem. Het voelde even alsof hij niet kon ademen, en hij kreeg het nog warmer dan hij het al had.

*

‘Heeft u iemand die boodschappen voor u kan doen?’ vroeg huisarts Wiggers aan de telefoon. Zijn klachten leken te duiden op corona en voor de zekerheid moest hij in thuisquarantaine.

Triest opende Martin de groepsapp. Ook ik moet nu binnenblijven van de huisarts. Helaas kan ik jouw boodschappen niet meer doen, Sylvia. Het spijt me. Groeten, Martin van nummer 102. Nu was hij vergeten om zelf om hulp te vragen. Hij stuurde er een bericht achteraan: En het zou fijn zijn als iemand ook voor mij boodschappen zou willen doen. Alvast bedankt. Groeten, Martin van nummer 102.

Sylvia wenste hem beterschap. Kees van nummer 80 bood aan voor hen beiden naar de Jumbo te gaan.

*

Eigenlijk voelde hij zich goed genoeg om boodschappen te doen. De koorts was wat gezakt, hij moest vooral veel hoesten. Martin wilde niets liever dan zijn boodschappenkarretje voor Sylvia volladen, maar dokter Wiggers en premier Rutte hadden allebei benadrukt dat je echt thuis moest blijven als je klachten had.

Hij wist niet wie Kees van nummer 80 was. Zijn profielfoto op WhatsApp toonde een zwarte Mazda. Toen er werd aangebeld, zag hij hem staan op de galerij. Kees stak zijn duim omhoog. Zijn golvende bruine haar was alleen aan de slapen een beetje grijs. Hij droeg een zwart leren jack en een lichte spijkerbroek. Martin stak zijn hand op. Hij voelde zich misselijk worden toen hij de stoere, knappe Kees met een volle tas boodschappen naar Sylvia’s huis zag lopen.

*

Sylvia had Kees haar betoverende lach geschonken, en wie weet hoe vaak ze dat nog zou gaan doen. Als dit alles achter de rug was, zou ze hem in levenden lijve bedanken, en tegen die tijd was ze vast vergeten dat hij de eerste was die haar boodschappen had gedaan. Ze zou nooit weten dat hij haar had willen verrassen met een puzzelboekje.

Verslagen tilde Martin de boodschappentas naar binnen. Bovenop de blikken knakworst waar hij om had gevraagd, lag een klein flesje whisky.

Dat kun je nu wel gebruiken. Beterschap kerel! Groeten, Kees van nummer 80.