MEAT OR NO MEAT

‘Drie eeuwen geleden vond de Verlichting plaats, en werd het verboden heksen te verbranden om hun geloof te verketteren. Zo’n acht generaties geleden (…) werd de slavernij wereldwijd afgeschaft (…). Vijf generaties geleden kregen vrouwen in het Westen stemrecht, en werden ze formeel gelijkgesteld aan mannen. Jij en ik leven in een vergelijkbare, turbulente, belangrijke en opwindende tijd.’

Zo krachtig opent Roanne van Voorst haar net verschenen boek Ooit aten we dieren. Zonder prekerig te worden, zet ze in haar waardevolle, lenig geschreven en goed onderbouwde betoog uiteen waarom veganisme over enkele decennia de norm zal zijn, ‘en vragen onze kleinkinderen ons hoe we ooit dieren hebben kunnen eten’.

Verstokte carnivoren moeten hier misschien om lachen – maar wie dit boek gelezen heeft, zal er niet omheen kunnen te vermoeden dat Roanne wel eens een punt zou kunnen hebben, en vleeseten op een dag net zo verwonderlijk zal kunnen blijken als heksenverbranding, slavernij en homodiscriminatie.

Je merkt het ook om je heen: ineens is plantaardig, vegetarisch eten niet meer een excentriciteit, maar een wijdverbreide gewoonte. Sterker nog, steeds meer mensen koken en eten niet vleesloos uit overtuiging (milieu, dierenleed, et cetera), maar uit plezier.

Onbedoeld (maar niet toevallig: it’s in the air) valt de verschijning van Roanne’s belangrijke boek vrijwel gelijk met het nieuwe kookboek van Janneke Vreugdenhil, Wegroente. Haar uitgangspunt is precies dát: vleesloos koken is geen corvee, maar leidt tot domweg heerlijke gerechten. Zoals Ottolenghi ook al liet zien.

Ik ben zelf enthousiast amateur-kok (okay, op dagen dat ik er tijd voor vind), en volslagen geschoold in bereiding van gerechten met vlees en (soms) vis. Dankzij Janneke (en indachtig het betoog van Roanne) krabbel ik nu ook langzaam maar vooral zeker in de richting van heerlijke maaltijden zonder vlees. Terwijl ik dit schrijf, geloof ik het zelf nog steeds niet echt. Maar ’t is zo, en het zal bij velen van u ook zo gaan.

Dat is nou de zalige sensatie van uitgeven van schrijvers die de tijdgeest aanvoelen, nee sterker, die de tijdgeest een duw geven: je bereikt er veel mensen mee (kopers!), maar draagt ook een steentje bij aan een betere wereld.

Smakelijk!