Hoe was 2016, Joost Nijsen (Podium)? – interview Boekblad

‘Na jaren van zwartkijken bevestigde 2016 de kracht van het boek’, constateert Podium-uitgever Joost Nijsen terugblikkend op het voorbije jaar. ‘De profeten die voorspelden dat het papieren boek zou sneuvelen, zijn opmerkelijk stil de laatste jaren.’

Mijn karakterisering van het vak in 2016?
‘Na jaren van marktkrimp en daling van het bestseller-plafond, zag je in 2016 weer ouderwetse uitschieters. Vooral biografisch gerichte boeken en boeken verbonden met de Nederlandse geschiedenis bereikten weer een groot publiek: Judas, Juliana, Johan, Mak et cetera. Prima dat dit het totale volume van de markt weer omhoog brengt en vooral ook boekwinkels in staat stelt hun brede assortiment op peil te houden. Verder ontstond een nieuw record in auteurs-transfers, waarbij De Bij velen zag vertrekken, en Overamstel velen binnenhaalde. Ook Querido was opmerkelijk actief in acquisitie van elders al gecreëerde oeuvres.
Het is niet altijd negatief, maar het kan leiden tot breuken in continuïteit in de relatie auteur-uitgever en onzalige verwachtingen bij auteurs over mogelijke voorschotten en andere condities. Het boekenvak gaat als het niet oppast de onrust tegemoet die we alleen nog kenden van de sportwereld, waar makelaars de dienst uitmaken en de hoge kosten alleen gecompenseerd kunnen worden door investeerders die niet altijd de lange termijn koesteren en ineens ook weer weg kunnen zijn. Maar misschien valt het mee.’

Mijn kijk op de omzetgroei in 2016?
‘Na jaren van zwartkijken bevestigde 2016 de kracht van het boek, dat anders dan bijvoorbeeld lp en cd de ideale drager blijkt. De omzet digitaal groeide en is nu een prettige bijkomstigheid. De profeten die voorspelden dat het papieren boek zou sneuvelen, zijn opmerkelijk stil de laatste jaren.’

Mijn beste ogenblik, mijn grootste succes?
‘Een lastige vraag, er waren zo veel opwindende en trotse momenten! Een paar dan. De verkoop van de filmrechten van Alleen met de goden van Alex Boogers aan het team dat ook Tonio succesvol op het witte doek bracht. De geslaagde start bij Podium van Janneke Vreugdenhil, Georgina Verbaan, Arno Kantelberg en nog enkelen. Het zomersucces van Zeven soorten honger van Renate Dorrestein. En het aanhoudende succes van onze debutante Inge Schilperoord. De aangrijpende rouwgedichten van onze romancier Michel Faber. “En wat dies meer zij”, zei Willem Duys dan altijd.’

Mijn ernstigste vergissing, grootste teleurstelling?
‘Het is ons niet gelukt om literaire media aan het schrijven te krijgen over de tweede roman van Kris Van Steenberge (Blindelings). Misschien komt het nog. Nog verrassender is de stilte in Nederland rond de hertaling door romancier Elvis Peeters van het oudste dichtwerk van ons taalgebied, Henric van Veldeke, Ik bid de liefde. Ik had verwacht dat professoren als Herman Pleij en Frits van Oostrom erover zouden jubelen, het is zo uniek dat dit nu in zo’n eigentijdse taal verschenen is.’

Het boek dat ik in 2016 met het meeste plezier heb gelezen?
‘Uit eigen bakkerij noem ik de intense, onthullende liefdesbrieven van Ingrid Jonker en André Brink, Vlam in de sneeuw. Het was, en dit klinkt opschepperig maar het is allemaal bewijsbaar, een van de vele Podium-uitgaven die in 2016 vier- en vijfsterren-recensies losmaakten. Boekverkopers hebben er ook flink hun best voor gedaan. Als lezer genoot ik van de biografie van Rob van Gennep, al heb ik er wat kanttekeningen bij, en van Campert Compact, de nieuwe Ian McEwan, Clarice Lispector, de biografie (die ik graag uitgegeven had), en herlas ik veel Hemingway en Capote, en de nodige nieuwe Privé-Domein-delen.’

Mijn belangrijkste doel in 2017?
‘Het jaar begint met vuurwerk: de nieuwe roman van Kluun, DJ, een pageturner en een comedy. Het duurde even, maar nu hebben we ook wat. Als het geen bestseller wordt, eet ik mijn denkbeeldige hoed op. Podium heeft ook veel ijzers in het vuur op het gebied van verkoop van film- en vertaalrechten, op dat vlak gaan wat bijzondere dingen gebeuren. Een waagstuk, maar ook weer niet omdat het briljant is, is tegen de zomer een vuistdikke roman van de Noor Johan Harstad. En nog veel meer. Bij dit alles is ons doel de omzet verder te laten groeien. Na wat magere jaren kwam er in 2016 weer wat vet op de botten en dat smaakt naar meer, niet uit hebzucht maar uit verlangen naar successen voor onze schrijvers en daarmee ook de continuïteit van Podium. Ik eindig met het voornaamste doel: ons twintigjarig bestaan in 2017 goed te vieren, en vandaar weer vijf jaar doorbouwen. Het is niet eenvoudig als “independent” overeind te blijven, maar het lukt al twee decennia en daar ben ik oprecht trots op.’

Bron: Boekblad