AAN TAFEL!

Je kunt het je als uitgeverij net zo makkelijk of moeilijk maken als je zelf wilt. Makkelijk zou zijn je volledig toe te leggen op een afgebakend genre, bijvoorbeeld science fiction, en dan uitsluitend het kwaliteitssegment daarbinnen, en ook nog eens louter in vertaling. Met een beetje moeite ben je binnen een half jaar de absolute specialist. Je koopt gericht titels aan (bij agenten en uitgevers die dolblij zijn met je interesse), laat een vormgever een vast format ontwerpen, kiest er een drukker bij, en brengt in kaart waar de doelgroep zit en via welke media en kanalen je de sf-liefhebbers kunt bereiken. Altijd als enige uitgever een standje op sf-festivals. Adressen verzamelen, nieuwsbrieven, webshop. Sneetje cake.

Of dit vervolgens voldoende omzet en winst oplevert om de huur en de crèche te betalen, is ongewis. In die zin is uitgeven altijd moeilijk.

Ik ben vaak jaloers op collega-uitgevers die op slechts éen of enkele genres focussen, vanwege de overzichtelijkheid ervan. Alleen klassieken, lekker! Alleen kinderboeken! En daar dan de marktleider in zijn! Jammie.

Maar je hebt altijd met je eigen smaak en interesse te maken en laat de smaak van Podium nu van oudsher allerlei kanten opslaan. ‘Eclectisch’ noemen we dat deftig. Anderen vinden het misschien een vrolijk zootje ongeregeld.

Je moet je wel bij je leest houden. Hou je zowel van stevige wandelschoenen, pumps als regenlaarzen, hou dan díe leesten bij de hand, en ga niet óok nog in sportschoeisel zitten, als je daar niks mee hebt.

Met je eigen ontwikkeling en de ontwikkeling binnen je team, en binnen de markt ook, kunnen zich natuurlijk wel verschuivingen voordoen. Zo groeide bij ons organisch een fondslijn ‘culinair’. We waren altijd al de trotse uitgever van de wijngidsen van de beste wijnschrijver van Nederland, Nicolaas Klei (zijn Omfietswijngids 2017 verscheen heden). Een enkele keer gaven we al een kookboek uit, zoals de evergreen gebleken Smaakbijbel van Niki Segnit. Of een heerlijk boekje van de bourgondische journalist Petra Possel, De troost van eten. Ook zijn we al jaren de trotse uitgevers van twee voortdurend herdrukte gidsen om de menukaart te kunnen lezen in Frankrijk (Rik Smits) en Italië (Joost Overhoff). En gaven we een uitstekend kookboek uit voor het hedendaagse gezin, Vurrukkulluk van Giphart & Lammes. In het verlengde daarvan maakte Mascha Lammes een fraai en smakelijk boekje met de lekkerste broodjes van de hele wereld, Wereldbroodjes (vers van de pers!).

Aldus kregen we de smaak te pakken en toen liep ik in een kookboekwinkel tegen Janneke Vreugdenhil op, die elders met kookboeken al veel succes oogstte. Ze herinnerde mij aan een verzoek ooit om een kookboek te maken voor wat vroeger alleenstaanden heette. Tijden veranderen en nu is half Nederland (ik overdrijf) permanent of bij vlagen single. Janneke zelf ook, net als haar uitgever. Haar antwoord: Solo Food. Op 2 november, tijdens de presentatie, schotelt ze gerechten voor in een enkele uren durend pop-up-solo-restaurant. Het boek is overweldigend mooi, inspirerend en handig. Ideaal voor eeuwige vrijgezel Mark Rutte – en nog een miljoen of wat anderen.

Mét Janneke Vreugdenhil speuren we nu de culinaire horizon af naar meer boeken die zich op de overvolle kookboekenmarkt onderscheiden door eigenzinnigheid en, dat ook, een stijl waar menig romancier een puntje aan kan zuigen. Smakelijke boeken. Omdat we er trek in hebben – en, belangrijker, u hopelijk ook.