Schrijfwerk

Amsterdam, Surinameplein, maandagavond. In het hoofdkantoor van VluchtelingenWerk wacht ik met de directie en een vluchteling-ambassadeur de komst af van Frans Timmermans en zijn kleine, maar slagvaardige equipe. We spreken over diens bericht eerder die dag dat slechts een kleine helft van de vluchtelingen die Europa kwamen bevolken uit oorlogsgebieden komt. En hoe het negeren daarvan het draagvlak voor vluchtelingenwerk in onze samenleving kan verzwakken.

Even later overhandigen Timmermans en ik een geïmproviseerde cheque van € 20.000 aan Dorine Manson, directeur van VluchtelingenWerk. Ze parkeert het slagvaardig als potje voor de begeleiding van de duizenden vrijwilligers die zich inzetten voor vluchtelingen.

Deze gulle donatie hebben we allereerst te danken aan de auteur zelf, die op verzoek binnen een week deze tekst leverde, blij verrast is wekenlang met Broederschap in de top-tien te hebben gestaan, en zijn honorarium geheel afstond (en wij de uitgeverswinst). En aan DWDD, die er ruim aandacht aan schonk. Maar ook anderen leverden belangeloze bijdragen, zoals initiatiefnemer Erik van Bruggen van BKB, en de externe gelegenheidsredacteur Henrico Prins. Boekwinkels spanden zich ervoor in. De mensen van Podium. Maar belangrijkst zijn de tienduizenden lezers die voor het pamflet naar de winkel gingen. Zij zijn het die dit succes realiseerden, en Timmermans als essayist zo op de kaart zetten, dat hij de laatste weken van menig uitgever een aanbod ontving. Het is niet zeker dat daarbij belangeloosheid een hoofdrol speelde (hier past een knipogend emoticon).

Ondertussen schrijdt in Europa de complexe werkelijkheid voort. Te hopen valt dat de ‘stille meerderheid’ zich niet van de wijs laat brengen door de polarisatie die sinds de Tweede Wereldoorlog nog nooit zo sterk lijkt te zijn geweest.

Moge dit land en Europa leiders krijgen met een visie die niet uiteendrijft, maar, inderdaad, verbroedert. Daarvoor moet je om te beginnen wat boeken gelezen hebben, en liefst ook zelf geschreven hebben. Timmermans gaf het goede voorbeeld, al loopt hij nog achter op Churchill, die in de avonduurtjes negenenvijftig boeken schreef. Wat betreft de hoeveelheid sigaren en whisky’s die hij daarbij nuttigde, is iedereen de tel kwijt geraakt.