NRC over Podium

Allereerst wens ik u allen nog een gezegend 2014. Dat deden we al met een fraaie tekening van Peter Pontiac (wie zulks niet ontving en Pontiac liefheeft, kan een kaart opvragen bij post@uitgeverijpodium.nl o.v.v. ‘Graag alsnog uw Koppermaandagprent!’ – zolang de voorraad strekt), maar we kunnen niet aardig genoeg zijn voor elkaar.

Mijn overigens dierbare kwaliteitskrant NRC Handelsblad begon het jaar minder aardig. En zaaide, ongetwijfeld onbedoeld, onrust in onze kringen. Laat ik daar meteen een correctie op aanbrengen, zorgvuldiger dan mogelijk is via een rectificatie in de krant. ‘Worden jullie door De Bezige Bij overgenomen?’ sms’te een voorname relatie mij na publicatie van een artikel over het wel en wee van het boekenland in de NRC van 3 januari.

Ik zat net in een Starbucks te schuilen voor de sneeuwstorm die Manhattan op dat moment teisterde en genoot zeer van het dromerige witte kleed dat New York pardoes van zijn jachtigheid verloste. ‘Ben je gek,’ sms’te ik ontspannen terug, slurpend aan mijn hete latte. ‘Wat staat er dan precies?’

Even later bereikte me langs digitale weg de volgende alinea:

‘De zelfstandige uitgeverij Podium – die al eerder werknemers moest ontslaan – leek te worden overgenomen door De Bezige Bij, maar dat plan werd afgeblazen, zegt Bezige Bij-baas Henk Pröpper.’

Daar keek ik verrast van op, en in de dagen die volgden bleek ik bepaald niet de enige. Logisch, want een van de redenen voor onze auteurs om zo trouw te zijn en blijven aan Podium, is onze onafhankelijke positie. Ook boekhandels, media, vormgevers, vertalers en werknemers hechten sterk aan onze vitale zelfstandige positie, waaraan we komende tijd niet alleen zullen vasthouden, maar welke zelfs uitgangspunt zal zijn voor een vermoedelijk blijvend en adequaat antwoord op de problematiek van de Nederlandse boekenmarkt.

Never say never – want wat vandaag een verstandige richting lijkt, kan over een jaar of een decennium door een handiger alternatief ingehaald worden. Daarom zijn juist wakkere uitgevers voortdurend met elkaar in gesprek, zeker in tijden van ‘krimp’: zijn er misschien terreinen waarop we elkaar kunnen helpen, in plaats van onnodig competitief te zijn?

Ik stel me voor dat voorzitters van voetbalverenigingen, directeuren van scholen en schouwburgen, en bestuursleden van zorgverzekeraars en woningbouwverenigingen geregeld met elkaar een sigaar roken. Zo ook boekverkopers en uitgevers, ja zelfs schrijvers zoeken elkaar geregeld op om te kijken waar de gemeenschappelijke belangen liggen (zolang ze maar niet hun romans laten fuseren).

Sterker nog, in de grachtengordel zouden horecalocaties in grote problemen raken als uitgevers en redacteuren ophielden regelmatig met elkaar kroketten te eten.

Voornoemde ‘Bezige Bij-baas’ is al jaren een van mijn favoriete lunchgenoten. Bij de tweede espresso verken je dan ook opwindende scenario’s, zelfs van samenwerking. Op de een of andere manier zijn we daarbij, lange tijd terug alweer, kennelijk afgeluisterd (er zijn vulpennen op de markt met een cameraatje erin verstopt; die vraag ik voor mijn verjaardag). Dat geeft verder niks, het is allemaal ‘rumour around the brand’ – laat men maar lekker denken wat men ervan denken wil.

Anders wordt het als een krant zoiets gaat opschrijven. Als ik er niet zo veel vragen over kreeg, zou ik er vrolijk aan voorbij zijn gegaan. Maar nu ontstond de indruk dat Podium als een kwijnend zeehondje van het strand geplukt dreigde te worden, waarna zelfs die reddingspoging strandde. Laat mij u geruststellen: behalve die aangename krokettendialoog, heeft tussen Podium en De Bezige Bij geen onderhandeling plaatsgevonden, al was het maar omdat beide uitgeverijen hun handen vol hebben aan hun bloeiende en bruisende auteursstallen.

Dat de tijden op de boekenmarkt weleens beter geweest zijn, en inventiviteit in exploitatie aanhoudend van node is, is een ander verhaal. Uitgeven is nooit zo uitdagend geweest als heden – en wat is dat opwindend!

Ga ik mijn abonnement op NRC nu opzeggen? Bè je gek – we maken allemaal fouten, krantenredacties, maar zelfs uitgeverijredacties – al loof ik graag een kennismakingsabonnement op NRC uit voor de eerste die in een dit jaar verschijnend Podium-boek meer dan drie spelfouten vindt.