Boek.com
De beste manier om als ondernemer wakker te blijven is je regelmatig naar de invalshoek van de consument te verplaatsen. Dat betekent voor de uitgever dat hij zelf boeken blijft kopen, verspreid over zo veel mogelijk winkels. In het slechte geval onderga je moedeloos makende ervaringen; het boek dat je zoekt is niet voorradig (waaraan van alles debet kan zijn) of ligt op een verkeerde afdeling, de verkoper is slecht op de hoogte, de concurrerende uitgave is veel goedkoper, etcetera. Van sommige boekwinkels zou je het niet verbazen als ze het loodje legden. Maar in andere winkels word je omgeven door dienstverlening, smaak en assortiment; met een beetje geluk ruikt het er naar verse koffie, lonkt een luie leren stoel en wil je er nooit meer weg.
Maar er zijn nog andere manieren om een boek te kopen. De clicks in plaats van de bricks. U denkt meteen, net als ik gister: bol.com! (Of misschien, voor vertaald werk: Amazon.)
Laat ik u eerst zeggen hoe de koopmotivatie verliep. In de Volkskrant las ik een boeiend stuk over de ouder wordende, al dan niet dementerende mens. Hoewel mijn ouders nog gezond zijn, herkende ik wat aspecten in dat proces, zoals toenemende verstrooidheid. Het artikel was gebaseerd op een net verschenen boek van ene André Aleman, Het seniorenbrein (en hoe krachtig is toch dat populair-wetenschappelijke fonds van Contact waardoor je onmiddellijk raadt dat het daar wel verschenen zal zijn). Ik wilde dit boek aan mijn ouders cadeau geven (ook omdat het lezen van een ingewikkeld boek als zodanig al goed is voor het verouderende brein). Dan kun je natuurlijk wachten tot je tijd hebt naar de boekwinkel te gaan, hopend dat het boek daar dan voorradig is, het vervolgens mee naar huis nemen, en het daar dan ofwel laten liggen tot je binnenkort eens naar je ouders gaat, ofwel het dikke wijze boek in een grote envelop te stoppen, deze te frankeren, en af te geven bij het postkantoor.
Heeft de moderne mens allemaal geen geduld voor, eigenlijk. Bol.com! Tuurlijk! Klikje hier, klikje daar, en hoppetee, daar gaat bij ouders al de bel en wordt het pakketje in grote dank ontvangen (al kan het ook een klap in je gezicht zijn, een boek te krijgen over je verouderende brein).
Als ik nou boekverkoper was, zou ik op die bezorgservice strontjaloers zijn, en er enorm de p in hebben dat consumenten zich steeds vaker online boeken aanschaffen. En er alles aan doen een stuk van die onlineverkoop te pakken. En ik zou me tot het uiterste inspannen om mijn klanten duidelijk te maken dat ze via de website van mijn winkel ook een boek kunnen bestellen en laten versturen, gewoon voor de winkelprijs met misschien een eurootje of twee er bovenop voor verzending (vindt de klant helemaal niet erg; als je een bloemetje voor je moeder koopt ga je ook niet eerst vragen of het voor maximaal € 7,50 kan).
Misschien hebben allerlei winkels dit al opgenomen in hun activiteiten; vergeef me als ik spelers onderschat. Maar feit is, dat de boekwinkels die ik pleeg te visiteren, hier in Amsterdam-Centrum-Zuid, me nog nimmer tot online-bestellingen wisten te verleiden. Jammer voor ze!
Joost Nijsen
