Twee vogels één kogel / NRC

Ik heb altijd al een zwak gehad voor droge, precieze poëzie. Waarnemen, wikken en wachten op het juiste woord. Ik heb dus sinds zijn debuut in 2006, Toendra, een zwak voor de poëzie van Willem Thies (1973). (...) Willem Thies is een ingetogen, afwachtende dichter. Hij doet sober verslag van zijn waarnemingen, maar spannend wordt het als hij probeert aan zichzelf te ontkomen. Gaat Thies de kant van Nijhoff of Bloem op?