‘Schitterend. Krachtig. Belangrijk.’ – Tara Westover

‘Onvergetelijk, hartverscheurend en hartverwarmend.’ – Elif Shafak

Safiya Sinclair vertelt in Hoe je Babylon zegt hoe ze zich heeft vrijgevochten uit de onderdrukkende omgeving waarin ze opgroeide. Haar vader, een rondreizende reggaemuzikant, hield zijn vrouw en kinderen aan de strenge regels van zijn opvatting van de rastafaribeweging. Hij was geobsedeerd met hun zuiverheid, die continu bedreigd zou worden door wat rastafari’s ‘Babylon’ noemen: de immorele invloed van de westerse wereld.
Om Babylon buiten de deur te houden, mochten de kinderen alleen het huis verlaten om naar school te gaan en is veel verboden. Als kind kent Sinclair alleen de wereld die haar vader heeft geschapen, maar hoe ouder ze wordt hoe heviger ze daartegen gaat rebelleren.