Een zwangerschap in gedichten

Een moeder spreekt tot haar ongeboren kind. Buiten woelt de wereld, binnen in haar buik groeit het leven, dat blijdschap en mooie toekomstdromen brengt, maar ook angst, zorgen en ongemak. Met verwondering en zelfrelativering laat de dichter zien hoe het aanstaande moederschap haar lichaam en leven verandert. Gedurende haar zwangerschap bleef Gerda Blees schrijven: iedere week een gedicht. Het resultaat is het even komische als kwetsbare, even lichtvoetige als liefdevolle Week. Niet eerder werd het begin van een mensenleven zo gedocumenteerd.

(…) en dan nu / weer even iets lichts, een vriend van vroeger schrijft dat dat regelmatige / bewegen wat je doet de hik is, ik denk er het mijne van, je wordt / een van die zeldzame mannen die in de maat kunnen dansen.

Pers over eerder werk:
‘Gerda Blees heeft een heel vrije manier van denken, maar weet nochtans heel goed wat ze doet, welke lijnen ze uitzet, welke verwachtingen ze wekt.’ ***** NRC Handelsblad

‘Het is mooi als een schrijver lef toont door het anders te doen, maar het is pure winst als die onconventionaliteit een meerwaarde heeft en leidt tot een unieke roman.’ **** de Volkskrant

‘In kraakheldere gedichten gunt Blees ons een speels en soms macaber perspectief op liefde, ziekte en geluk.’ Jury C. Buddingh’-prijs