‘Het leven is hard en de dood is een groot democraat.’ Met deze zin berichtte Herman Franke zijn collega-schrijver Manon Uphoff dat hij ongeneeslijk ziek was. Elf maanden later overleed hij.

Manon Uphoff en Herman Franke leerden elkaar in 1995 kennen bij hun destijds gezamenlijke uitgeefhuis. Door de jaren heen groeide hun zielsverwantschap uit tot een hechte literaire vriendschap; ze schreven elkaar brieven over literaire, politieke en relationele kwesties. In Als je me maar blijft schrijven zijn de brieven uit het laatste vriendschapsjaar gebundeld, waarbij de brieven van Herman Franke, door het lot gedwongen, allengs korter worden: ‘Als je me maar blijft schrijven, Manon.’ En dat doet ze, met virtuoze brieven waarin ze hun vriendschap viert.