Krimp / De Groene Amsterdammer

Je begint steeds meer mee te leven. [Le Clercq] slaagt erin alles normaal te maken, hoe gek en tragisch en meelijwekkend het ook is. En op het laatst hartverscheurend. (...) En dus pakken de donkere wolken zich dreigend samen in deze roman, maar zat ik er nog bij te glimlachen ook.