Jet Steinz (1990) studeert internationaal recht en klassieke talen aan de Universiteit van Amsterdam. Van Steinz verscheen eerder Steinz - Gids voor de wereldliteratuur, dat ze schreef samen met haar vader Pieter Steinz en de jeugdroman De tranen van Saar. Ze schrijft voor de Volkskrant en werkt bij literair festival Winternachten.
Thomas van Aalten (1978) publiceerde acht romans en talloze journalistieke artikelen. De schuldigen (2011) haalde de longlist van zowel de Libris Literatuur Prijs als de AKO Literatuurprijs, opvolger Leeuwenstrijd (2014) werd getipt door het DWDD Boekenpanel en Henry! (2016) stond op de shortlist van de BNG Literatuurprijs. Na twintig jaar succesvol schrijversschap keerde van Aalten in 2020 terug bij Podium om er zijn nieuwe, belangrijke roman te publiceren: Een vrouw van de wereld.
Joeri Boom (1971) was jarenlang redacteur van De Groene Amsterdammer. Vanaf 2012 was hij Zuid-Azië-correspondent, onder meer voor NRC Handelsblad en de NOS. Hij versloeg conflicten in Kosovo, Macedonië, Soedan, Irak, Libanon en Afghanistan. Zijn reportages werden genomineerd voor De Tegel en hij ontving het Gouden Pennetje. In 2011 kreeg hij de Dick Scherpenzeel Prijs voor zijn boek Als een nacht met duizend sterren.
Jannah Loontjens (1974) is in Denemarken geboren. Ze groeide op in Zweden en Nederland en studeerde filosofie in Amsterdam, waar ze ook promoveerde. Als schrijver excelleert ze in verschillende genres: naast dicht- en essaybundels publiceerde ze vier romans. Momenteel werkt ze aan een roman die is gesitueerd in het Zweden ten tijde van Olof Palme.
Shaun Usher is bekend als samensteller van Brieven van belang: Onvergetelijke correspondentie. Hierop volgde Brieven van belang: Liefde. Nu zijn er eindelijk brieven van belang over rouw.
Antonio Scurati (Napels, 1969) is schrijver, hoogleraar literatuur en columnist. Van het veelgeprezen eerste deel van zijn serie over Benito Mussolini, M. De zoon van de eeuw, zijn in Italië inmiddels meer dan 500.000 exemplaren verkocht. De roman werd in 2019 bekroond met de Premio Strega, de voornaamste literaire prijs in Italië. De Nederlandse vertaling door Jan van der Haar werd genomineerd voor de Europese Literatuurprijs. Ook zijn eerdere werken werden veelvuldig vertaald en bekroond.
Inge Schilperoord (1973) is schrijver en werkt als forensisch psycholoog bij onder andere het Pieter Baan Centrum. Van haar debuut Muidhond werden de Franse, Engelse, Italiaanse en Turkse vertaalrechten verkocht. Ook de Noorse, Spaanse en Catalaanse vertaalrechten zijn verkocht, evenals de filmrechten. Muidhond won de Bronzen Uil 2015 en stond op de shortlist van de ECI Literatuurprijs, de Libris Literatuur Prijs 2016, de Fintro Literatuurprijs 2016, Opzij Literatuurprijs en de ANV Debutantenprijs.
Willem Thies (1973) ontving voor zijn debuutbundel Toendra (2006) de C. Buddingh'-prijs. Daarna verschenen achtereenvolgens Na de vlakte (2008), genomineerd voor de J.C. Bloemprijs, Twee vogels één kogel (2012), Meer mensen dan reddingsvesten (2015) en Na het paringsritueel (2018) en Mijn zoon hij zegt (2021).
Martine Beijerman (1983) woont sinds 2016 in de Verenigde Staten en werkt voor een non-profit organisatie met onderwijsprojecten in Oost-Afrika. Ze is gepromoveerd op het gebied van internationaal recht, publiceert over democratie in theorie en praktijk en werkte als campagnestrateeg.
Ronelda Sonnet Kamfer (Kaapstad, 1981) wordt gezien als de meest vooraanstaande Zuid-Afrikaanse dichter van haar generatie. Voor haar debuut Nu de slapende honden ontving ze de Eugène Marais-prijs. Bij Podium verschenen naast haar debuutbundel ook Santenkraam (2012) en Mammie (2017).
Renate Dorrestein (1954-2018) neemt een unieke positie in binnen de Nederlandse letteren. Haar romans werden genomineerd voor vele prijzen, waaronder de Libris Literatuur Prijs, AKO Literatuur Prijs, Trouw/NS Publieksprijs, de Gouden Strop en The International IMPAC Dublin Literary Award. Haar oeuvre werd bekroond met de Annie Romein-prijs en zij ontving de Jonge Gouden Uil voor Verborgen gebreken. In 1997 schreef zij het Boekenweekgeschenk Want dit is mijn lichaam en in 2008 het Boekenweekessay Laat me niet alleen. Haar roman De stiefmoeder verscheen in 2011 en stond op de tiplijst van de AKO Literatuurprijs 2012.In februari 2013 verscheen De blokkade, waarin zij op nietsontziende wijze de oorzaken en gevolgen van haar eigen writer's block onderzoekt. In 2015 verscheen haar roman Weerwater en de jaren daarna volgden Zeven soorten honger en Reddende engel. In 2018 verscheen haar laatste boek, Dagelijks werk, waarin ze terugblikt op vijfenveertig jaar schrijven. Op 4 mei 2018 overleed Renate Dorrestein aan de gevolgen van slokdarmkanker.
Hans Aarsman (1951) is fotograaf en schrijver van De Aarsman Collectie, een wekelijkse rubriek in de Volkskrant.
Roelof Smit (1985) heeft ruime ervaring achter de schermen in de lokale, provinciale en landelijke politiek. Hij is zelfstandig tekstschrijver en redacteur van De Speld. De verkeerde kleur is zijn derde roman.
Daphne Deckers (1968) is columniste (Telegraaf VROUW), presentatrice en schrijfster van meer dan twintig boeken, waarvan er inmiddels 1,3 miljoen zijn verkocht. Ze publiceerde opvoedklassiekers als De geboorte van een moeder en De geboorte van een gezin. Deze laatste titel werd genomineerd voor de NS Publieksprijs. Deckers schrijft ook kinderboeken, waaronder Het vliegende schaap, De matroos in de doos en Marijn in de woestijn. Het tweede boek werd bewerkt tot een theatervoorstelling voor kinderen. Daarnaast heeft Deckers comedyseries geschreven en toneelstukken vertaald. Haar eerste roman Alles is zoals het zou moeten zijn werd in 2020 met veel succes als bioscoopfilm uitgebracht. Haar tweede roman Dubbel zes, is Daphne op haar best: grappig, herkenbaar, scherp en ontroerend. Begin 2021 verscheen Uitwaaien: een rijk geïllustreerd feelgoodboek waarin Deckers wil laten zien dat geluk dicht bij huis ligt.
Maar weinig Nederlandse poëzieliefhebbers zullen nog nooit iets van Ingmar Heytze (1970) hebben gelezen. Van zijn bundels zijn tienduizenden exemplaren verkocht, zijn gedichten sieren vele gevels in Nederland en zijn gelegenheidsgedichten staan menigeen in het geheugen gegrift. Bijna al zijn gedichten zijn verzameld in Voor de liefste onbekende (2016).
De in Australië geboren, en via Mexico, Texas en Engeland in Ierland belande auteur DBC Pierre (pseudoniem van Peter Finlay) baarde opzien met zijn romandebuut Vernon God Little. Toen hij daarmee in 2003 de Man Booker Prize won, stonden de kranten bol van zijn roerige verleden dat gekenmerkt wordt door drugsverslaving en vermeende oplichting.In 2006 verscheen zijn tweede roman, Ludmila's gebroken Engels, vervolgens de romans Licht uit in wonderland, Ontbijt met de Borgias en Ondertussen in Dopamine City. Zijn romans worden in 43 landen uitgegeven.
Kira Wuck (1978) is dochter van een Finse moeder en een Indonesische vader. Ze groeide op in Amsterdam, maar voelt zich thuis bij het absurdisme en de melancholie uit de noordelijke landen. Ze studeerde aan de Hogeschool Utrecht en aan de Schrijversvakschool in Amsterdam.Met haar overrompelende optredens won ze het NK Poetry Slam en de jaarfinale van Festina Lente.Haar poëziedebuut Finse meisjes verscheen in 2012 en is niet onopgemerkt gebleven bij de jury's voor de literaire prijzen. Zo heeft Wuck de C.W. van der Hoogtprijs 2013 gewonnen en is ze genomineerd voor de C.Buddingh'prijs 2013 en de Jo Peters PoëziePrijs. In 2016 verscheen haar verhalendebuut Noodlanding, in 2018 haar tweede poëziebundel De zee heeft honger en in 2021 haar romandebuut Knikkerkoning.
Herman Pieter de Boer (1928-2014) begon in de jaren 70 met het schrijven van korte verhalen. Hij groeide uit tot een van de meest gelezen schrijvers. Daarnaast schreef De Boer ook liedjes. Zo heeft hij meerdere succesvolle nummers op zijn naam staan, zoals 'Laat me' van Ramses Shaffy en 'Annabel' van Hans de Booij, maar ook 'Ik heb zo waanzinnig gedroomd' van Kinderen voor Kinderen. In 2003 won hij de Gouden Harp en in 2007 werd hij benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.
Alex Boogers (1970) schreef negen romans en het manifest Lang leve de lezer. Alleen met de goden werd bekroond met de Boekhandelsprijs 2016, genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2016.
Manuel Vilas (1962) is dichter en schrijver. Hij wordt gerekend tot een van de belangrijkste schrijvers van zijn generatie in Spanje. Met Ordesa beleeft Vilas zijn grote internationale doorbraak. De Franse vertaling won de Prix Femina étranger en de Italiaanse vertaling kreeg acht herdrukken in korte tijd.
Dag Solstad (1941) wordt veelvuldig genoemd als de Noorse droomkandidaat voor de Nobelprijs voor Literatuur. Als schrijver en dramaturg met talloze romans en toneelstukken op zijn naam, is hij een van de meest vooraanstaande auteurs van Noorwegen. Sinds zijn debuut in 1965 met de roman Spirals won hij vele prijzen en oogstte hij vrijwel niets dan lof. In het Nederlands verschenen onder meer Professor Andersens nacht, Leraar Pedersens verslag, T. Singer en Gêne en waardigheid.
Johan Harstad (Stavanger, 1979) is een van de meest toonaangevende schrijvers van Noorwegen. Na zijn cultroman Buzz Aldrin, waar ben je gebleven? schreef hij Hässelby, Darlah en de verhalenbundel Ambulance. In 2017 verscheen het monumentale, ruim 1200 pagina's tellende, Max, Mischa & het Tet-offensief . Zijn meest recente roman is Heterdaad uit 2018. De boeken van Harstad verschijnen in twintig landen.
Michel Faber (1960) werd geboren in Den Haag en woont nu in het Verenigd Koninkrijk. Al sinds zijn debuut wordt zijn werk juichend ontvangen en is het veelvuldig bekroond. Fabers magnum opus is het monumentale Lelieblank, scharlakenrood; wereldwijd werden er honderdduizenden exemplaren verkocht en de BBC verfilmde het boek als vierdelige serie. Ook zijn debuutroman Onderhuids werd verfilmd, met Scarlett Johansson in de hoofdrol. In 2016 verscheen zijn dichtbundel Tot leven, ter nagedachtenis aan zijn overleden vrouw Eva.
Pieter Winsemius (1942) is voormalig minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer. Daarnaast was hij lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg. Winsemius publiceerde verschillende boeken, waaronder de bestsellers Je hoeft niet gek te zijn om wereldkampioen te worden, maar het helpt wel en Je gaat het pas zien als je het doorhebt, waarvan meer dan 200.000 exemplaren werden verkocht. In 2020 verscheen er een fictieboek van de hand van de schrijver. Het derde is een herkenbare, spannende en vermakelijke roman over voetbal, matchfixing, eenzaamheid en vriendschap.
Arjen Lubach studeerde Wijsbegeerte aan de Rijksuniversiteit Groningen, maar vertrok zonder bul naar Amsterdam. Hij publiceerde vier romans, werkte bij de radio, als tekstschrijver voor televisie en theater en is muziekproducent. Bij het grote publiek werd Lubach vooral bekend door zijn televisieprogramma Zondag met Lubach dat bekroond werd met de Nipkowschijf en de Televizierring. Hij woont en werkt afwisselend in Amsterdam en op het platteland van Friesland.
Johanna Frid (1988) maakt met haar debuutroman Nora, of brand Oslo brand! een stralende verschijning op het literaire toneel. Het boek werd bekroond met de prestigieuze Cultuurprijs van Dagens Nyheter, de grootste krant van Zweden. Momenteel werkt Frid aan haar tweede roman.
Huib Modderkolk (1982) is onderzoeksjournalistbij de Volkskrant. In talkshows vertelt hij op verhelderende wijze over geheime diensten en digitalisering. Hij won de prestigieuze journalistieke prijzen De Tegel (2016) en De Loep (2018 en 2020). Het is oorlog maar niemand die het ziet stond op de shortlist voor de PrinsjesBoekenPrijs en voor de Brusseprijs, de prijs voor het beste journalistieke boek van 2019.
Mac van Dinther (1958) schrijft al ruim twintig jaar eerder over eten en voedsel in de Volkskrant. Hij publiceerde daar twee boeken over: Ons eten (2011) en Gij zult goed eten (2016). Van Dinther was 21 jaar restaurantrecensent voor de Volkskrant.Hij won voor zijn restaurantkritieken de Wina Bornprijs (2000) en het Mes van Johannes (2018). In 2018/19 liep Van Dinther een jaar lang rond in voedselbos Ketelbroek in Groesbeek om te praten, te kijken en te proeven. Daartoe verscheen in 2020 Het voedselbos: een bundeling van Dinthers reportages, aangevuld met een epiloog en prachtig geïllustreerd met foto's van Henk Wildschut.
Laura van der Haar (1982) debuteerde als dichter met de bundel Bodemdrang. Ze schreef voor onder meer De Speld, Vice en een veilinghuis en maakte de podcast Het Volkskrantgeluid. In 2018 verscheen haar debuutroman Het wolfgetal. Haar laatste boek Een week of vier stond op de longlist van de Libris Literatuur Prijs.
Wilfried de Jong (1957) is schrijver, theatermaker en presentator. In 2000 debuteerde hij met de verhalenbundel Aal, daarna volgden De linkerbil van Bettini, De man en zijn fiets, Kop in de wind (Sportboek van het Jaar 2013) en Zweefduik. In 2020 verscheen de succesvolle bundeling De man en zijn wielerverhalen. Onlangs vierde hij de literatuur in het geliefde tv-programma Brommer op zee.
Steven Appleby (1956) is een illustrator. Zijn strips verschenen onder andere in The Times, The Guardian, The Sunday Telegraph en de Frankfurter Zeitung. Hij woont in Engeland.
Historicus, schrijver en activist Rebecca Solnit (1961) is een van de belangrijkste denkers van dit moment op het gebied van milieu, kunst en politiek. Haar boeken en essays wonnen talloze prijzen en worden over de hele wereld vertaald. Ze woont in San Francisco.
Siegfried Woldhek (1951) is onder meer bekend van de portretten die hij sinds 1976 tekent voor onder meer Vrij Nederland en NRC Handelsblad.In november 2017 verscheen de bundeling politieke portretten ZieZo. Hij ontving in 2002 de G.H. 's-Gravesande-prijs voor schrijversportretten en in 2011 de Inktspotprijs voor de politieke spotprent van het jaar. In 2018 publiceerde hij het boek Lekker tekenen, gevolgd door Het dwarse vogelboek in 2019, waarin niet zijn tekeningen maar zijn mooiste foto's zijn gebundeld. In 2020 verscheen Lekker waterverven, een bundeling van lessen in waterverven en kleurgebruik.
Gerda Blees (1985) debuteerde met de verhalenbundel Aan doodgaan dachten we niet en publiceerde vervolgens de dichtbundel Dwaallichten, genomineerd voor de C. Buddingh'-prijs. In 2020 verscheen haar debuutroman Wijzijn licht, die werd bekroond met de Boekhandelsprijs, de European Union Prize for Literature en genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs. De vertaalrechten van haar roman zijn aan negen landen verkocht en in Nederland werden al tienduizenden exemplaren verkocht.
Edith Velmans-van Hessen (1925) werd geboren in Den Haag. Ze studeerde psychologie en was werkzaam op het terrein van kindergezondheid en ouderenzorg. Verder was zij bestuurslid van o.a. het Anne Frank Centre U.S.A in New York en The Netherland America Foundation. In 1996 werd zij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zij is getrouwd en moeder van drie kinderen.
Uwe Timm (1940) promoveerde in 1971 in de filosofie en is sindsdien schrijver. Zijn werk werd veelvuldig bekroond. Mijn broer bijvoorbeeld (2003) werd door NRC Handelsblad geselecteerd als een van de beste boeken van 2003. In 2018 ontving Timm de prestigieuze Schiller-Preis voor zijn rijke oeuvre.
Marjolein Visser (1989) studeerde Klinische Psychologie, Culturele Antropologie en Ontwikkelingsstudies en is vooral werkzaam als schrijver, onderzoeker en interviewer. Ze won verschillende schrijfwedstrijden waaronder de VPRO Bagagedrager. Visser werd geselecteerd voor het talentontwikkeltraject van het Nederlands Letterenfonds en De Nieuwe Oost | Wintertuin.
Paul Haenen (1946) begon op jonge leeftijd zijn carrière als journalist en programmamaker. Met zijn karakters Dominee Gremdaat en Margreet Dolman werd hij bekend bij een groot theater- en tv-publiek. De publicaties van Gremdaat en Dolman bij Podium beleefden herdruk op herdruk. Op de onafhankelijke Betty Asfalt TV zendt Haenen zijn eigen programma's uit. Ook vertolkt hij de Nederlandse stem van Bert, van Bert & Ernie. Nog steeds is hij als cabaretier in het land en in zijn theater Het Betty Asfalt Complex op het toneel te zien.
Etgar Keret (Tel Aviv, 1967) is een internationaal geroemd schrijver van korte verhalen. In Nederland dook hij voor het eerst op met Pizzeria Kamikaze Hij publiceerde onder andere in The New York Times, Le Monde en Zoetrope. Keret ontving talloze prijzen, waaronder de Israel Cultural Excellence Foundation Award (2006). Naast schrijver en universitair docent is Keret - ook wel de Quentin Tarantino van Israël genoemd - filmmaker. In 2007 won hij met zijn vrouw Shira Gefen de Camera d'Or voor de film Jellyfish.
De Zuid-Afrikaanse Antjie Krog (1952) geldt al vele jaren als een van de groten van de hedendaagse literatuur. Die goede naam en faam dwingt zij af met haar fonkelende, virtuoze gedichtenbundels, maar ook met haar non-fictie, waaruit ze een persoonlijke keuze samenstelde ter gelegenheid van de haar als eerste niet-Nederlandse auteur toegekende Gouden Ganzenveer 2018: Hoe alles hier verandert. Maar liefst twéé keer ontving ze de prestigieuze Hertzogprys.
Ik ben Vincent en ik ben niet bang, eerder Hotel Bonbien (tweede prijs Vlaamse kinderjury) en Sammie en opa (Vlag en Wimpel). Met Vogel won Koens de Jonge Jury Debuutprijs. Ook publiceerde ze verschillende verhalen in Hollands Maandblad.
Van de wijnboeken van Nicolaas Klei (1961) zijn meer dan een half miljoen exemplaren verkocht. Daarnaast heeft Klei al jaren populaire wijnrubrieken in diverse tijdschriften. Samen met Harold Hamersma heeft hij het Handboek voor de moderne wijnliefhebber geschreven. Hij is vaste medewerker van de succesvolle nieuwe wijn-nieuwsbrief De Grote Hamersma.
Koos Neuvel (1958) is freelance wetenschapsjournalist en schrijver. Eerder verschenen van hem onder meer Waarom jongens geen meisjes zijn (2006), Tussen de oren. Hoe het lichaam de geest krijgt (2011) en Alzheimer (2014). Nadat zijn oudste dochter Nora in 2016 overlijdt aan de gevolgen van anorexia, reconstrueert Neuvel in Nora & Co. Zeven meisjes in een eetstoornistragedie (2019) hoe dit drama zich heeft kunnen voltrekken.
Joost Zaat (1953) is sinds 1983 huisarts. Hij was lange tijd adjuncthoofdredacteur van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Sinds augustus 2017 schrijft hij elke maandag een column voor de Volkskrant.
Dorthe Nors (1970) brak internationaal door met de verhalenbundel Karateslag, waarvan de rechten aan meer dan tien landen werden verkocht. Het werk van Dorthe Nors werd onder andere gepubliceerd in The Boston Review, Harper's en The New Yorker.
De Zweedse illustrator Maja Säfström verzamelde de meest bizarre, verbazingwekkende en fantastische feiten over dieren. Ze postte regelmatig tekeningen op Instagram en had snel meer dan honderdduizend volgers. Onder hen was een redacteur van de befaamde uitgeverij Random House, en 'the rest is history'. Inmiddels verschijnt haar werk van Italië tot Korea.
Breyten Breytenbach (Zuid-Afrika, 1939) is een veelvuldig bekroond dichter, prozaïst en beeldend kunstenaar. In 1962 vestigde hij zich in Parijs, waar hij twee jaar later als dichter debuteerde en zich als schilder verder ontwikkelde. Bij een bezoek aan zijn geboorteland in 1975 werd hij gearresteerd wegens 'politiek terrorisme'. Over zijn zeven jaar durende gevangenisschap schreef hij zijn roman De ware bekentenissen van een witte terrorist (1984).Breytenbach ontving onder meer de Hans Berghuisstok voor Poëzie, de Hertzogprijs, de Max Jacob Prize en de Zbigniew Herbert International Literary Award.
Tonie Mudde (1978) is redacteur en columnist voor de wetenschapsbijlage van de Volkskrant. Daarvoor werkte hij jarenlang voor het maandblad Quest. Hij schreef daarnaast voor NRC Handelsblad, De Groene Amsterdammer en diverse literaire tijdschriften. Met zijn teksten won hij een aantal prijzen, waaronder de hoofdprijs van de Volkskrant Columnistenwedstrijd en De Tegel, de jaarprijs voor de journalistiek. Mudde studeerde Lucht- en Ruimtevaarttechniek. In 2011 debuteerde Mudde als romancier bij uitgeverij Podium met het geprezen Spaghetti Spoetnik. Samen met journalist Rik Kuiper schreef hij drie boeken met wetenschappelijke tips voor het dagelijks leven: Kijk niet naar mooie vrouwen (2007), Maak nooit je bed op (2009) en Maak blunders (en word geliefd) (2011).
Rik Kuiper (1977) studeerde Technische Bestuurskunde en werkt als redacteur voor Quest. Ook publiceerde hij in NRC Handelsblad, Het Parool, De Groene Amsterdammer en VARA TV Magazine. In 2006 won hij de Glazen Griffioen, de belangrijkste prijs voor jonge wetenschapsjournalisten. In 2011 verscheen het boek Maak blunders (en word geliefd) dat hij schreef samen met Tonie Mudde.VertalingenKijk niet naar mooie vrouwen is verschenen in 7 landen:Bulgarije (Iztok-Zapad); Engeland (Summersdale publishers); Duitsland (Eichborn); Kroatië (Znanje Publishing House); Servië (Media II); Taiwan (Global Group Holdings); Turkije (NTV Yayuncilik).
Roanne van Voorst (1983) is antropoloog en schrijfster van zowel non-fictie als fictie. Van haar hand verschenen onder andere De beste plek ter wereld. Leven in de sloppen van Jakarta en Ooit aten we dieren. De wereldrechten van Ooit aten we dieren zijn verkocht aan de Amerikaanse uitgeverij HarperCollins. Met z'n zessen in bed is recent verkocht aan Polity Books.
Norman Musa is een van de beroemdste chefs van Maleisië. Hij maakte verschillende kookprogramma's, gaf talloze masterclasses en had restaurants in Londen, Manchester en Maleisië. Na het culinaire avontuur in Engeland heeft Musa zich in Nederland gevestigd. Heden runt hij zijn eigen restaurant in Leidschendam: Wah Nam Hong by Norman Musa.
Poetry International organiseert sinds 1970 het befaamde Poetry International Festival, waarvoor ieder jaar dichters van over de hele wereld - van Nobelprijswinnaars tot aanstormende dichttalenten - naar Rotterdam komen.
De Argentijnse María Gainza (1975) woont en werkt in Buenos Aires. Ze schrijft voor verschillende kunsttijdschriften en was voorheen correspondent van The New York Times.Haar debuut Oogzenuw en haar tweede roman Zwart licht verschijnen wereldwijd bij vooraanstaande uitgeverijen.
Janneke Vreugdenhil is een van de meest geliefde culinaire journalisten van Nederland. Haar columns en artikelen voor NRC Handelsblad zijn razend populair, niet in de laatste plaats vanwege haar aanstekelijke enthousiasme. In 2016 verscheen bij Uitgeverij Podium haar kookboek Solo Food, waarna Altijd feest en We ? groente volgden in respectievelijk 2017 en 2019. Eerder verschenen van Janneke Vreugdenhil onder andere Eten enzo, Comfort Food en I love groente.
Hans Klis (1984) reisde als correspondent voor onder andere NRC Handelsblad, de VPRO, De Correspondent en HP/De Tijd door Amerika.
Petra Possel (1963) is radiomaker, restaurantcriticus en schrijver. Ze schreef de verhalenbundels Vrouw in de rouw, De troost van eten, De stad uit en Alles gaat over. De stad uit wordt verfilmd met Lies Visschedijk in de hoofdrol.
Ronald Giphart (1965) is een van Nederlands bekendste en meest geliefde schrijvers. Van hem verschenen onder andere de romans Ik ook van jou, Phileine zegt sorry, Harem en Lieve.
Fidan Ekiz (1976) is een van de belangrijkste opiniemakers van deze tijd. Ze presenteerde het programma De Nieuwe Maan en schreef twee keer per week columns voor het Algemeen Dagblad. Samen met Renze Klamer presenteert ze de talkshow De Vooravond. Eerder verscheen van haar het CPNB-Essay van de Maand van de Geschiedenis Hoe lang nog zwijgen?
De Vlaming Elvis Peeters is performer, toneelschrijver en scenarist, maar vooral romancier en dichter. Hij schrijft zijn boeken samen met Nicole Van Bael. Zijn roman Wij werd in 2009 met applaus onthaald en tot bij Matthijs van Nieuwkerk aan tafel bediscussieerd. Van dit snoeiharde verhaal over acht adolescenten werden 10.000 exemplaren verkocht en in 2015 wordt aan een verfilming gewerkt. Eerder maakte Peeters indruk met zijn roman De ontelbaren (2005), over een dorp dat overspoeld wordt door vluchtelingen. Het boek bereikte de shortlist van de Libris Literatuurprijs. Tevens publiceerde Peeters verhalenbundels en prentenboeken. Dinsdag stond op de tiplijst van de AKO Literatuurprijs 2012 en haalde de shortlist van de Libris Literatuur Prijs 2013. Zijn roman Jacht stond op de longlist van de Libris Literatuur Prijs en ECI Literatuurprijs. In 2018 verscheen zijn roman Brood.
Barry Hines (1939-2016) was een Engelse schrijver en scenarist. Generaties lezers groeiden op met Kes (A Kestrel for a Knave). Het boek verscheen over de hele wereld in vertaling en inspireerde film- en theatermakers.
Martine de Jong (1975) hield een dagelijkse weblog bij op 10e.nl, dat werd gevolgd door 75.000 unieke bezoekers. Voorts is ze bekend van haar recensies van Boer zoekt vrouew en Wie is de mol? voor Recensiekoning. In 2015 debuteerde ze met de roman De mannen van Raan. Haar tweede roman, De aanloopman, verscheen in het najaar van 2018.
Niki Segnit werkte twintig jaar als merk-, smaak- en productontwikkelaar bij concerns als Unilever, Coca-Cola and Cadbury. Ze reisde de hele wereld over op zoek naar nieuwe gerechten en smaakcombinaties. Tegenwoordig is ze culinair columniste van The Times. Ze woont in Londen.
Arno Kantelberg (1968) is hoofdredacteur van Esquire en National Geographic. In Volkskrant Magazine geeft hij wekelijks stijladvies aan bekende mensen. Bij RTL Boulevard duidt hij als lifestyle-deskundige de trends zoals die komen en gaan. In 2018 verscheen De stijl van de schrijver, waarvoor Kantelberg de archieven in dook om zich te verwonderen over de garderobes van Nederlandse schrijvers.
Tosca Niterink (1960) is actrice (onder andere Theo en Thea met Arjan Ederveen, en Drie Koningen met Spinvis), columniste bij NRC Handelsblad en schrijfster. Eerder verscheen van haar Klimmen naar kruishoogte over de 1200 kilometer lange voetreis naar Santiago de Compostela, die ze samen met Anita Janssen maakte. In 2013 liepen ze de pelgrimstocht over Caminho da Fe in Brazilië, waarover ze de wandelroadmovie Blok aan me been maken.
Georgina Verbaan (1979) behoort tot de bekendste, meest geprezen actrices van Nederland. Ze won twee Gouden Kalveren: voor haar bijrol in De Marathon en voor beste actrice in De Surprise. Jarenlang schreef Verbaan wekenlijks een column in de zaterdageditie van nrc.next. In 2016 verscheen haar debuut Loze ruimte.
Na een blitzcarrière als entertainer op cruises trok Caro Van Thuyne (1970) zich uit het publieke leven terug. In die jaren verscheen een bibliofiele uitgave van een kort verhaal en proza in samenwerking met een beeldend kunstenaar. Van Thuyne belandde uiteindelijk in het Houtland, opende er een kauwenasiel, begon paradijstuinen voor kolibries te ontwerpen en fabeldieren te kweken. In 2016 verscheen haar debuut Wij, het schuim.
Mikael Krogerus (1976) werkt als redacteur voor NZZ Folio, het magazine van de Neue Züricher Zeitung. Eerder werkte hij voor het televisieprogramma Chat the Planet in New York.
Roman Tschäppeler (1978) werkte voor de Zwitserse ideeënfabriek BrainStore. Hij is oprichter van het bureau Kommunikationskiosk GUZO, dat reclamecampagnes ontwikkelt.
Manu Joseph (1974) is redactiechef van Talk Magazine in Mumbai. Daarvoor was hij redacteur van de Indiase The Times. Hij schreef onder andere voor The Independent en voor Conde Nast's Wired.Joseph imponeerde met zijn debuutroman Slimme mannen (Serious Men). Hij won de Hindu Best Fiction Award 2010 en prijkte op de shortlist van de Man Asian Award 2010, the regional Commonwealth Prize 2011 én de PG Wodehouse Prize for the Best Comic Novel 2011. Bovendien was Joseph een 'New York Times' editor's choice'.
Gunnhild Øyehaug (1975) is een prijswinnende Noorse schrijfster van romans, poëzie en essays. Met Knopen wordt haar werk wereldwijd ontdekt.
Krijn Peter Hesselink is dichter, voordrachtskunstenaar en vertaler. In 2006 won hij het Nederlands kampioenschap Poetry Slam. In 2008 ontving hij de Hollands Maandblad Schrijversbeurs in de categorie poëzie. Hesselink gaf optredens op festivals als Crossing Border, het Tuinfeest en Lowlands.
Peter Swanborn (1963) is schrijver en literair medewerker van de Volkskrant. Hij debuteerde in 2007 met de dichtbundel Bij het zien van zijn lichaam, die genomineerd werd voor de C. Buddingh'-prijs voor het beste poëziedebuut. Daarna volgdendrie dichtbundels waarvan Tot ook ik verwaai de bekendste is. Onder het Luchtspoor is zijn romandebuut.
De Zuid-Afrikaanse Ingrid Jonker (1933-1965) was tijdens haar korte leven al een gewaardeerd schrijfster onder alle taal- en bevolkingsgroepen in haar verscheurde vaderland - een unicum in de Afrikaanse letteren. Van haar verschenen de bundels Ontvlugting (1956), Rook en oker (1963), Kantelson (1966) en haar Versamelde werke (1975), de laatste twee postuum. Na haar dood groeide Jonker uit tot de meest invloedrijke dichter van haar generatie.
Klaas ten Holt (1960) is schrijver, componist en geeft les aan Conservatorium in Groningen. Hij schreef een column in Het Parool. Zijn boek De complete weduwnaar verscheen in 2014 en in 2018 volgde zijn romandebuut Hotel Alfabet.
Mark O'Connell (1979) is literatuurwetenschapper en journalist. Hij schrijft voor The New Yorker, The Independent en New York Times Magazine. Zijn roman De mensmachine werd genomineerd voor de prestigieuze Baillie Gifford Prize, de belangrijkste Britse prijs voor non-fictie. O'Connell woont en werkt in Dublin.
Eefje Blankevoort (1978) is historica en journaliste. Ze studeerde cum laude af met haar onderzoek naar propagandakunst in Iran en schrijft artikelen voor De Groene Amsterdammer en Vrij Nederland. Ze woonde een aantal keer voor langere tijd in Teheran.
Joël Broekaert (1982) is culinair columnist voor Vrij Nederland en restaurantrecensent voor NRC. Derhalve reist hij de wereld over om zowel in de meeste chique sterrententen te dinerenals op traditionele wijze zalm te vissen met Eskimo's in de Alaskaanse wildernis of zout te hakken met krijgslustige nomaden in de woestijn van Ethiopië.
Justine le Clercq (1967) debuteerde in 2011 met haar lovend ontvangen roman De roemlozen. Met de verhalenbundel Wegens geluk gesloten verstevigde ze haar reputatie als schrijver van slices of life. Le Clercq organiseert kunstexposities en is bestuursvoorzitter van My Red Light.Het idee voor Krimp ontstond in 2014 na de klopjacht op het misdaadduo Enise B. en Antonio van der P. Via haar fictieve lotgenoot Lina doorzoekt Le Clercq haar eigen arrestatiein 1989, die uitmondde in een eeuwig durende schuld.
Maarten Zeegers (1982) studeerde aan de universiteit van Damascus toen de opstand in Syrië uitbrak. Hij vertelde er regelmatig over in het Radio 1 Journaal en hij publiceerde anoniem in NRC Handelsblad, nrc.next en De Standaard. Als een van de weinigen kon hij van binnenuit verslag doen tot hij werd uitgezet wegens 'illegale journalistieke praktijken'.
Carlo Groot (1972) is freelance copywriter voor verschillende reclamebureaus en bedrijven. In 2017 verscheen zijn debuutroman Izar.
Jan Edward Craanen was Nederlands ambassadeur in Buenos Aires van 1998 tot 2002. In die tijd had hij regelmatig contact met Wim Kok en de familie Zorreguieta over de op handen zijnde verloving van kroonprins Willem-Alexander en Máxima.Eerder publiceerde hij stukken over argentinië in De Gids. Ooit hadden we een vaderland (2017) is zijn eerste boek.
Alexis de Roode debuteerde in 2005 met Geef mij een wonder, dat werd genomineerd voor de C. Buddingh'-prijs. Daarna volgden Stad en land (nominatie J.C. Bloem Poëzieprijs) en Gratis tijd voor iedereen. In 2017 verscheen zijn bundel Een steen openvouwen. De Roode woont afwisselend in Nederland en Zweden.
Stuart Evers (1976) werkte in het verleden als boekverkoper en redacteur. Tegenwoordig schrijft hij boekrecensies voor onder andere Guardian, Independent, New Statesman en Time Out. Zijn prozawerk verscheen eerder in diverse literaire magazines. Hij woont in Londen.
Truman Capote (1924-1984) behoort tot de grootmeesters van de Amerikaanse literatuur. De recente ontdekking van zijn vroege verhalen zorgde voor een literaire sensatie.
Rob van Scheers (1959) schreef veertien boeken. Ook was hij co-auteur van Verhoevens Jezus van Nazaret en de in boekvorm verschenen reeks Volgens Verhoeven. Regelmatig is hij gastdocent filmgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht. In 2017 verscheen Paul Verhoeven. Een filmersleven.
Vinnie Ko (1990) verhuisde in 2009 van Zuid-Korea naar Groningen om psychologie en daarna wiskunde te gaan studeren. Zijn columns, over zijn ervaringen met de Nederlandse taal en cultuur, werden opgemerkt en gepubliceerd op de website van De Groene Amsterdammer. In 2016 verschijnt Met hartelijke groente, een bundel bestaande uit 31 columns die hij schreef voor De Groene Amsterdammer, aangevuld met 29 geheel nieuwe stukken.
André Brink (1935 - 2015) was een Zuid-Afrikaans schrijver. Hij schreef in het Afrikaans en het Engels en was professor Engels aan de universiteit van Kaapstad. Samen met Breyten Breytenbach was hij een belangrijke steutelfiguur in de Zuid-Afrikaanse literaire beweging 'de Zestigers', waartoe schrijvers behoorden die de taal gebruikten om te ageren tegen de apartheid.
Marnix de Bruyne (1965) is journalist en schrijft sinds 1994 met grote regelmaat over Zuidelijk Afrika. Zijn reportages verschenen onder meer in Het Parool, De Groene Amsterdammer, NRC Handelsblad en de Volkskrant, waar hij tot 2011 redacteur Afrika was op de buitenlandredactie. Bijdragen van zijn hand verschenen in de bundels Toubab! Nederlandse en Vlaamse schrijvers over Afrika (2009) en Voor Mandela. Verhalen en voetnoten uit Nederland bij zijn 90ste verjaardag (2008). Tegenwoordig is Marnix de Bruyne (eind)redacteur bij De Correspondent.
S.J. Naudé (1970) groeide op in Zuid-Afrika. Na jaren als advocaat in New York en Londen gewerkt te hebben, keerde hij terug naar Kaapstad om een masteropleiding creative writing te volgen. Het vogelalfabet werd bekroond met onder andere de University of Johannesburg Debut Prize en de South African Literary Award.
Henk van Woerden overleed in 2005 op 57-jarige leeftijd. Hij liet een indrukwekkend, kleurrijk oeuvre na, dat nationaal en internationaal wordt geprezen. Samen met zijn ouders en broer emigreerde hij als negenjarige jongen van Leiden naar Kaapstad. In 1968 keerde hij alleen terug naar Europa, en in de jaren zeventig en tachtig woonde en werkte hij in Griekenland en Nederland als beeldend kunstenaar. Hij exposeerde regelmatig, doceerde aan de kunstacademie en kreeg in 1980 de Koninklijke Subsidie voor de Schilderkunst. In 1993 debuteerde Van Woerden als schrijver met de roman Moenie kyk nie. Andere in Zuid-Afrika gesitueerde boeken volgden: Tikoes (roman), Notities van een luchtfietser (verhalen) en Een mond vol glas (roman).
Frans Timmermans (1961) is Eerste Vicevoorzitter van de Europese Commissie en was daarvoor o.a. minister van Buitenlandse Zaken en Staatssecretaris Europese Zaken. In 2014 werd hij verkozen tot Politicus van het Jaar. Broederschap pleidooi voltooide hij kort na het drama in Parijs.
Bram Bakker (1963) is psychiater en schrijver. In 2003 debuteerde hij met Te gek om los te lopen, een bundel kritische verhalen over de psychiatrie waarvan duizenden exemplaren zijn verkocht. Inmiddels heeft hij een tiental boeken op zijn naam staan over uiteenlopende onderwerpen: van verslaving en zelfmoord tot ademhaling en hardlopen.
Peter Pontiac (geboren als Peter Pollmann, 1951-2015) ontving in 1997 de Stripschapprijs voor zijn oeuvre en in 1998 de Professor Pi-illustratorenprijs van de stad Amsterdam voor zijn boek De pen en het zwaard, het zesde deel in de zevendelige serie Pontiac Review. Zijn grafische werk wordt regelmatig getoond in galeries en gepubliceerd in o.a. NRC Handelsblad, Folia Civitatis en De Filmkrant. Hij publiceerde een nieuw Gouden Boekje De krantenpoes (samen met Nienke Denekamp), en samen met Maria Heiden Mijn vader geboren in 1903 en met Roel Bentz van den Berg De luchtgitaar. Voor Kraut kreeg hij in 2001 de Stripschappenning voor album van het jaar. In 2011 werd hem de Marten Toonderprijs toegekend voor zijn hele oeuvre.Peter Pontiac overleed op 20 januari 2015. Hij werkte al jaren aan een graphic novel over de dood, zijn eigen ernstige ziekte inbegrepen, met de titel Styx. Deze graphic novel verscheen in oktober 2015.
Maarten van der Meer schrijft dagelijks over opmerkelijke voornamen op het razend populaire weblog vernoeming.nl. Heet iemand Yvonne of Ronald? Grote kans dat diegene een vijftiger is. Samantha en Melissa zijn tokkies en Sophie en Charlotte spelen hockey. Onze voornamen verraden veel over wie we zijn en waar we vandaan komen.
Karen Köhler (1974) was jarenlang actrice, maar schrijft tegenwoordig theaterstukken en proza. Van Vuurpijlen vangen werden in Duitsland al 35.000 exemplaren verkocht. Het werd bekroond met de Schubart-Literaturförderpreis en de Rausiser Literaturpreis 2015.
George Saunders is een van de belangrijkste en oorspronkelijkste schrijvers uit het Engelse taalgebied en een onbetwiste meester van het korte verhaal. Eerder verschenen van hem de verhalenbundels CivilWarLand in Bad Decline, Pastoralia en In Persuasion Nation. Saunders publiceert onder andere in The New Yorker en McSweeney's en werd in 2013 door Time Magazine opgenomen in de lijst van de 100 meest invloedrijke mensen ter wereld.
Van Pete Jordan verscheen in het Engels Dishwasher: One Man's Quest to Wash Dishes in All Fifty States. Hij werd uitgenodigd door David Letterman, maar stuurde een dubbelganger. Toen dit uitkwam ontstond er veel ophef en verscheen Jordan alsnog in de show. Sinds 2006 schrijft hij over fietsen in de Hollandse hoofdstad voor fietsblad OEK. Daarnaast schreef hij voor The New York Times en Het Parool.
De Canadese Emma Hooper reist de wereld rond met een oude koffer vol gadgets, een altviool en een accordeon. Ze trad op met onder anderen Peter Gabriel en Toni Braxton, en acteerde in verschillende films en tv-series. Emma Hooper publiceerde eerder korte verhalen en gedichten en geeft les in creative writing aan de Bath Spa University.
Etienne van Heerden (1954) is een van de grote hedendaagse auteurs van Zuid-Afrika. Hij debuteerde in 1978 met de roman Matoli en heeft inmiddels een tiental boeken op zijn naamstaan. Zijn werk wordt over de hele wereld vertaald en gelezen. Van Heerden is als hoogleraar verbonden aan de universiteit van Kaapstad. Hij ontving onder meer de WA Hofmeyr-prijs en de Hertzog-prijs.
Sait Faik Abasiyanik (1906-1954) is nog steeds van grote invloed op moderne Turkse auteurs. Van 1929 tot 1948 was hij actief als schrijver en als dichter. In 1953 werd hij benoemd tot erelid van de Mark Twain Society vanwege zijn betekenis voor de moderne literatuur. Naast korte verhalen publiceerde Sait Faik twee romans en een dichtbundel.
Om openhartig over zijn ervaringen te kunnen schrijven koos de scheids voor het pseudoniem Menno Fernandes. Hierachter gaat kinderboekenschrijver Gideon Samson (1985) schuil. Met zijn boeken won hij meerdere prijzen, waaronder twee Zilveren Griffels.
Ophira Eisenberg is een van oorsprong Canadese stand-up comedian en actrice. Tegenwoordig woont ze in New York waar ze regelmatig voorstellingen geeft. Screw everyone is haar debuut.
Tao Lin (1983) is grondlegger en boegbeeld van Alt Lit, een Amerikaans platform voor literaire bloggers, die een nieuwe literaire stroming vertegenwoordigen. Eerder schreef Tao Lin twee romans, een novelle, korte verhalen en een dichtbundel. Zijn werk wordt in meer dan twaalf talen vertaald.Hij woont in Manhattan en is de oprichter en redacteur van online uitgeverij Muumuu House.
In 1997 verscheen 'Standplaats Kiev' van Robert Serry, Nederlands eerste ambassadeur in Oekraïne. Robert Serry baseerde dit boek op de dagboeken die hij sinds zijn vertrek naar Kiev in 1992 bijhield voor Vrij Nederland. In zijn boek doet Serry even openhartig als erudiet verslag van zijn zoektochten door heden en verleden van een nog blinde vlek op de nieuwe Europese landkaart. Sinds 1997 deden zich in Oekraïne turbulente ontwikkelingen voor. Zijn (al jaren uitverkochte) oorspronkelijke boek is digitaal ter beschikking gesteld, als voorname bron van informatie over Oekraïne tot 1997.
Ella Berthoud is net als Susan Elderkin bibliotherapist bij The School of Life, opgericht door onder anderen Alain de Botton. Sinds 2007 geven ze er literaire consulten. Berthoud studeerde in Cambridge en Londen.
Susan Elderkin behoorde tot Granta's 20 Best Young British Novelists in 2003. Haar debuut Bergen van chocola stond op de shortlist van de Orange Prize. Haar roman The Voices stond op de shortlist van de Ondaatje Prize. Samen met Ella Berthoud schreef ze De boekenapotheek.
Bob van der Burg debuteerde in 2005 onder eigen naam met de verhalenbundel Camera. In 2011 verscheen onder het pseudoniem Benjamin Burg zijn tweede bundel Leo, de vrouwenman. Hij publiceerde korte verhalen in Bunker Hill, Vrij Nederland en KortVerhaal en leverde het openingsverhaal van de door Tommy Wieringa samengestelde bundel over vriendschap: Omdat hij het was, omdat ik het was.
Léonie Holtes (1980-2011) studeerde klinische psychologie en volgde een postdoctorale opleiding journalistiek. Ze werkte anderhalf jaar in een tbs-kliniek, waar ze begon als stagiaire en waar ze opklom tot forensisch psycholoog met een eigen patiëntenafdeling.
Adam Ross (1967) groeide op in New York. Als kindsterretje acteerde hij in films, als student werd hij worstelkampioen. Hij publiceerde in onder andere The New York Times Book Review en The Wall Street Journal. Zijn debuutroman Mr. Peanut prijkte op het lijstje beste boeken van het jaar in The New Yorker en The Economist. In april 2013 verscheen de Nederlandse vertaling van zijn verhalenbundel Dames en heren. Deze hoorde volgens Kirkus Reviews (USA) tot de beste boeken van 2011.
Edwin Koopman (1964) is correspondent Latijns-Amerika voor Trouw, Elsevier, VPRO-Radio en de Wereldomroep. In 2011 verscheen De Oliekoning over Hugo Chávez en de beloftes van zijn Latijns-Amerikaans revolutie. Eerder verscheen van hem De ritselaars van Havana waarin de Cubanen wachten op de dood van Fidel Castro, overlevend op de puinhopen van een failliete revolutie.
Shira Keller (1985) is een dubbeltalent. Nadat ze in 2008 als theatermaker afstudeerde aan de Toneelacademie Maastricht, met stevige complimenten van Maria Goos, besloot ze zich fulltime aan het schrijven te wijden, wat resulteerde in haar roman M. Ze leeft afwisselend in Amsterdam en een Zwitsers bergdorpje, waar ze samenwoont met een goochelaar. Met haar debuutroman M. won ze de Academica Literatuurprijs 2013.
Huib Hudig (1973) werkte acht jaar als speechschrijver in Den Haag voor onder anderen Piet-Hein Donner, Mark Rutte, Ernst Hirsch Ballin, Rita Verdonk en Stef Blok. Met zijn bedrijf Speak to Inspire geeft hij speechtraining en -coaching aan bedrijven en particulieren.In april 2012 verscheen Het speechboekje waarin Hudig in 10 eenvoudige stappen uitlegt hoe je zelf een inspirerende speech kunt schrijven.
Rosa Liksom (1958) schrijft, filmt en schildert. Coupé N° 6 werd bekroond met de prestigieuze Finlandia Prize 2011. Twee andere boeken van Liksom werden genomineerd voor de Nordic Prize of Literature. Haar veelzijdige werk kenmerkt zich door haar ironische blik op de wereld en haar gedurfde stijl. Liksom geeft sporadisch interviews. 'Publiciteit is paardenstront,' vindt ze.
Annemarie Oster (1942) begon haar carrière als radio-omroepster bij de VPRO, werkte met onder anderen Van Kooten, De Bie en Ton van Duinhoven aan het satirische televisieprogramma Hadimassass en stond op de planken met cabaret Lurelei.Ze schreef theaterrecensies voor HP/de Tijd, columns voor de Volkskrant, publiceerde in diverse tijdschriften en schreef onder andere de boeken Een moeder van niks, Sjans, Een vrouw om achterna te reizen, Hoe moet je kijken en Mooi geweest. Annemarie Oster is namens Hare Majesteit de Koningin benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Suzanne Rethans (1972) is journalist. Ze schreef eerder voor Viva, Flair, Esta, Ouders van nu en Volkskrant Magazine. Van 2008 tot 2011 werkte ze als redacteur bij JAN, waar ze sinds 2008 een column voor schrijft. Eerder verscheen van haar Daarom! En andere diepzinnige antwoorden op kindervragen. Ze is moeder van drie kinderen, onder wie een puber.
Sam Byers (1979) studeerde Creative Writing aan de University of East Anglia. Hij publiceerde verhalen in Granta, Tank en Blank Pages. Hij bespreekt regelmatig boeken voor TLS. Idiopathie verscheen in 2013 eerst in Groot-Brittannië bij uitgever Fourth Estate.
Greta Riemersma (Burgum, 1964) is neerlandica en journalist. Van 1990 tot 2005 werkte ze voor de Volkskrant, gevolgd door drie jaar hoofdredacteurschap van de Universiteitskrant in Groningen. In Marokko was ze drie jaar correspondent voor de Volkskrant en het radioprogramma Dichtbij Nederland. Ze doceert journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen, daarnaast schrijft ze voor diverse media.Het land van zijn vader werd genomineerd voor de M.J. Brusseprijs 2011.
Jon Bauer (1974) is geboren in Engeland, maar woont al jaren in Australië. Daar heeft hij een permanent visum gekregen op grond van uitzonderlijk talent. Zijn debuutroman Hoeveel regen, die in januari 2012 in Nederland verscheen, was een bestseller in Australië en kreeg schitterende recensies. Hoeveel regen werd genomineerd voor de prestigieuzeMiles Franklin Award, verkozen tot Best Debut Novel door de onafhankelijke boekverkopers in Australië en stond op de longlist van de International IMPAC Dublin Literary Award.
Henrico Prins (1967) schreef jarenlang voor de Volkskrant over de leuke dingen van het leven: kunst en cultuur, media, reizen, eten. Daarnaast is hij medeauteur van het succesvolle Handboek voor de moderne man en Kantoortaal, zakwoordenboek voor op het werk. Hij verhuisde in 2009 met zijn gezin naar Nieuw-Zeeland.
Herman Franke (1948-2010) begon zijn schrijverscarrière als stadsverslaggever bij het Nieuwsblad van het Noorden. Vervolgens studeerde hij sociologie aan de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit van Amsterdam. Al kort na zijn afstuderen begon hij in dag- en weekbladen essays te publiceren over tal van onderwerpen. Tegelijkertijd werkte hij zich op tot hoofddocent aan het Bonger Instituut voor Criminologie van de Universiteit van Amsterdam.
Manon Uphoff (1962) debuteerde met de verhalenbundel Begeerte (shortlist AKO Literatuurprijs). Daarna volgde bij Podium de roman Gemis (shortlist Libris Literatuurprijs) en een aantal lovend ontvangen verhalenbundels en novellen. Sinds Koudvuur publiceert Uphoff bij De Bezige Bij, waar ook De spelers verscheen en de novelle De ochtend valt.In 2012 publiceerde Podium de briefwisseling tussen Manon Uphoff en Herman Franke die elkaar leerden kennen bij hun destijds gezamenlijke uitgeefhuis. Hun vriendschap in brieven verscheen onder de titel Als je me maar blijft schrijven.
Michael Frijda (Amsterdam, 1961) werkte jarenlang in de kust- en binnenvaart en de Amsterdamse rondvaart. In 1998 kwam zijn verhalenbundel Schrikdieren uit. Een jaar later ontving hij de Rabo Lente Literatuurprijs voor het verhaal 'Tekening'. Zijn roman Ritselingen (2005) stond op de shortlist voor de Libris Literatuur Prijs 2006.
Schrijver en jurist Onne te Rijdt (1959) woonde tijdens zijn studententijd in het bekende Leidse corpshuis Het Wallon. Hij publiceerde onder andere Naar Paradiso en Het spel, dat genomineerd werd voor de Gouden Strop.
Pieke Stuvel (1947) is ontwerpster/illustratrice en maakte (mode)tekeningen voor o.a. de Volkskrant, NRC Handelsblad, Het Parool en J/M. Ze publiceerde diverse boeken over zelfmaakmode, waaronder Jurk & zo, Rok & co, Verkleden & zo en Baby & co.
Jet Berkhout (1981) studeerde Nederlands en werkte als redacteur bij tekstbureau LinQua en als tv-presentator bij omroep TED (TMF). Daarna belandde ze als schoonmaakster in de thuiszorg.Over haar ervaringen schreef ze columns in NRC Handelsblad,die ze uitwerkte tot haar debuut De thuishulp. Ook sprak ze op zorgcongressen over haar thuiszorgwerk.
Tjitske Jansen schrijft theaterteksten en poëzie. Haar gedichten las ze voor van Terschelling tot Kaapstad, op onder meer Lowlands, Saint Amour en de Nacht van de Poëzie. Het moest maar eens gaan sneeuwen (2003), haar eerste bundel, is het best verkochte Nederlandse poëziedebuut sinds Neeltje Maria Mins Voor wie ik liefheb wil ik heten (1966). In 2007 verscheen haar tweede bundel Koerikoeloem, die werd bekroond met de Anna Bijns Prijs 2009.
Marcia Luyten (1971) was na het 'diplomatenklasje' werkzaam op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Daarna werkte ze als redacteur bij de Volkskrant. Vanuit Rwanda schreef zij artikelen voor o.a. De Groene Amsterdammer, Elsevier, Het Parool en NRC Handelsblad en werkte zij voor het NOS journaal.
Caroline de Pater (1959) werkt als zelfstandige aan zorginnovatie. Zij wil met 't Is hier een gekkenhuis aan het licht brengen wat er achter de beleidsnota's schuilgaat: patiënten en hulpverleners.
Willem Anker (1979) debuteerde met de roman Siegfried. Buys werd bekroond met de Hertzogprijs, de belangrijkste Zuid-Afrikaanse literatuurprijs. Daarnaast schreef Anker diverse toneelstukken.
Maaike Sips (1971) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde. Ze is journalist en maakte kunstprogramma's en documentaires voor televisie en korte films voor bedrijven.
Jonathan Gibbs (1972) werd genomineerd voor de White Review Short Story Prize. Zijn verhaal 'The Faber Book of Adultery' verscheen in The Best Britsh Short Stories 2014.
Ody Neisingh (1980) schreef voor De Pers, Algemeen Dagblad en was bedrijfsjournalist voor een headhunterskantoor. In 2013 besloten zij en haar man hun droom te verwezenlijken en maakten ze een wereldreis die eindigde in Buenos Aires, waar ze inmiddels een jaar hebben gewoond. Neisingh debuteerde onder het pseudoniem Floor Westerveld met de roman Vrouw met bloem zoekt man met baard (2010).
Bibian Harmsen (1971-2012) was getrouwd, moeder van drie kinderen, grafisch vormgever, bassist en zangeres van de band Emma Peel, eigenaar van Platenlabel Triple S. Records en columnist bij Margriet. In november 2011 werd bij haar alvleesklierkanker geconstateerd, met een slechte prognose. Haar boek, getiteld Paniekspinnen, is gebaseerd op het weblog dat ze sindsdien bijhield.In de zomer van 2012 overleed Bibian Harmsen.
Shula Tas (1987) studeerde zang aan het conservatorium en volgde Taal- en Cultuurstudies. Ze werkt als programmamaker en moderator en werd in 2019 namens ROSE Stories geselecteerd als schrijver voor het Nieuwe Stukken-traject van het Fonds Podiumkunsten en het Nederlands Letterenfonds.
Jenne Jan Holtland (1989) werkte vijf jaar als correspondent in Midden- en Oost-Europa, en woont sinds de herfst van 2021 in Libanon, waar hij correspondent Arabische wereld is voor de Volkskrant. Hij schreef eerder voor onder meer De Correspondent en De Groene Amsterdammer.
Yvo Kühling (1970) is geboren in Amsterdam waar hij afstudeerde als bedrijfskundig econoom aan de Vrije Universiteit. Hij bekleedde managementfuncties bij onder andere Wegener Dagbladen, De Persgroep en The Moscow Times. Sinds 2011 publiceert hij dagelijks een Engelstalig gedicht op sociale media. De afgelopen twintig jaar woonde hij achtereenvolgens in de Verenigde Staten, Nederland, Servië, India en Rusland. Het verbond van vijf is zijn debuut.
Gwendoline Riley (Londen, 1979) werd in 2018 door Times Literary Supplement verkozen tot een van de beste Britse auteurs van deze tijd. Haar romans werden genomineerd voor onder meer de Dylan Thomas Prize, Women's Prize for Literature en Goldsmiths Prize, en ze ontving een Geoffrey Faber Memorial Prize.
Antonio Ortuño (1976) is schrijver en journalist. Zijn debuutroman werd in 2010 uitgeroepen tot de beste roman van het jaar door de krant Reforma. Het Britse tijdschrift Granta noemde Ortuño een van de beste jonge Spaanstalige schrijvers van deze tijd.
Joost van Bellen (1962) is een fenomeen: hij is dj, feestorganisator, muzikaal regisseur voor onder andere modeshows én auteur. Van Bellen behoort tot het selecte groepje dj's dat house in Nederland introduceerde. Met zijn clubavonden legde hij een fundament voor het Amsterdamse nachtleven van de jaren negentig en de jaren nul. In 2014 verscheen zijn debuutroman Pandaogen.
Hugo Logtenberg (1974) is journalist bij NRC en presentator van de talkshow Op1. Eerder schreef hij onder meer De hand van Van Gaal, waarmee hij in 2018 de Nico Scheepmaker Beker won; de prijs voor het beste sportboek van het jaar. Logtenberg is meerdere keren onderscheiden met (onderzoeks)journalistieke prijzen, waaronder twee keer De Tegel, de jaarprijs voor de beste journalistieke publicatie
Fran Lebowitz (1950) is een schrijver, acteur en stijlicoon. Ze heeft columns geschreven voor onder andere Interview Magazine en Vanity Fair en is een graag geziene gast bij de Amerikaanse talkshows. Lebowitz woont in New York.
Matthias M.R. Declercq (1985) is journalist en schrijver. In 2016 debuteerde Declercq met De val, waarmee hij tweede werd bij de Debuutprijs 2017. De ontdekking van Urk is bekroond met de Confituur Boekhandelsprijs en de journalistieke prijs De Loep, en prijkte op de shortlist van de Brusseprijs 2021.
Niels Posthumus (1981) is een Nederlandse journalist. Hij was van 2012 tot 2021 correspondent in Zuid-Afrika voor de dagbladen Trouw en Het Financieele Dagblad. Vanaf september 2021 is hij correspondent in het Verenigd Koninkrijk. Zijn vorige boek over Zuid-Afrika, Liefdes verdriet, stond in 2018 op de shortlist van de Brusseprijs voor het beste journalistieke boek van het jaar.
Francis Scott Key Fitzgerald (1896 - 1940) putte voor zijn romans en verhalen rijkelijk uit zijn persoonlijke leven. Zo wilde zijn geliefde Zelda alleen met hem trouwen als hij in haar onderhoud kon voorzien. Een week na publicatie van This Side of Paradise trad het stel in het huwelijk. Na dit succesvolle debuut worstelde Fitzgerald met tegenslagen: geldgebrek, relatieperikelen en drankverslaving.In januari 2013 verscheen De rijke jongen, een selectie van zijn korte verhalen, gekozen door Ernest van der Kwast.
Raymond van de Klundert (1964), kortweg Kluun, werkte jarenlang als strateeg in de reclamewereld. In 2003 debuteerde hij met Komt een vrouw bij de dokter (1,2 miljoen exemplaren verkocht, in 30 landen vertaald), gevolgd door De weduwnaar (half miljoen verkochte exemplaren) in 2006. Tussendoor schreef Kluun Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt! (2004), een zwangerschapsboek voor aanstaande vaders, en richtte hij NightWriters op. Zijn columns werden gebundeld in Klunen (2008), gevolgd daar Klunen2 (2013). In 2009 werd Komt een vrouw bij de dokter verfilmd met in de hoofdrol Carice van Houten. Begin 2011 verscheen Haantjes. Eveneens in 2011 verscheen het boek Aan de Amsterdamse nachten waarin Kluun samen met Parool-journalist Hans van der Beek de honderd meest geruchtmakende Amsterdamse etablissementen op een rij zet. In 2017 verscheen DJ, Kluuns hilarische en ontroerende pageturner over een wereld waarin iedereen iedereen gebruikt, geld en roem het hoogste goed zijn geworden en niets, maar dan ook niets meer echt is.
Een kookboek maken terwijl je zelf geen professionele chef bent: het is kenmerkend voor de geboren ondernemer Maarten van den Biggelaar (1955). Hij is medeoprichter van studentendiscotheek Dansen bij Jansen en Planet Internet, startte o.a. Quote, Elle en Santé en tv-zender The Box én opende het restaurant ThrillGrill. Tegenwoordig werkt hij voor Marveltest. Sinds 2015 heeft Van den Biggelaar de rubriek 'Koken met restjes' in het blad RADAR+, gebaseerd op de receptloze driegangenmaaltijden die hij zijn gezin dagelijks voorschotelt. Deze manier van koken is uitgegroeid tot zijn boek Kook!.
Mieko Kawakami (1976) is een schrijver en zanger uit Japan. Ze brak internationaal door met de bestseller Borsten en eitjes en werd door The New York Times bestempeld als een 'feministisch icoon'. Haar boeken staan bekend om hun poëtische kwaliteit, hun blik op het vrouwelijk lichaam en de inkijk in kwesties rondom hedendaagse ethiek en de moderne maatschappij. Haar boeken worden wereldwijd uitgegeven en zijn vertaald in meer dan twintig talen.
Paul Teunissen is journalist en schrijft longreads voor onder andere Het Parool en Vrij Nederland. Eerder verschenen de boeken Extreme overlast en In de beste families.
Edwin Winkels (1962) is schrijver en journalist. In 1988 emigreerde hij naar Barcelona waar hij als verslaggever en stadschroniqueur ruim twintig jaar werkte voor de krant El Periódico. Tegenwoordig is hij correspondent van het AD en schrijft hij zowel fictie als non-fictie boeken. Xiringuito is zijn vijfde roman.
Splinter Chabot (1996) is schrijver, politicoloog, programmamaker en presentator. Zijn debuutroman CONFETTIREGEN (2020) stond op de shortlist van de Hebban Debuutprijs en het Beste Boek voor Jongeren. Uit de vele reacties is Roze Brieven ontstaan, een dialoog tussen de lezers en de schrijver. Beide boeken staan in de Regenboog Top 100: CONFETTIREGEN op 1 en Roze Brieven op 4. Chabot kreeg in 2021 de Jillis Bruggeman Penning en de Bob Angelo Ster van de Toekomst toegekend, onderscheidingen voor personen die zich vanuit hun publieke rol hebben ingezet om de positie van lhbti'ers te verbeteren. In 2021 was Chabot een van de schrijvers van het Jongeren Boekenweekgeschenk. CONFETTIREGEN wordt verfilmd door Michiel van Erp.
Marion Bruinenberg werd genomineerd voor de Joost Zwagerman Essayprijs. Haar verhalen, essays en recensies verschenen onder meer in De Nederlandse Boekengids, 3voor12, de Lagarde en de verhalenbundel Rebel, rebel. Ze is acquirerend redacteur non-fictie bij HarperCollins Holland en woont in Amsterdam.
Aurora Venturini (1922 - 2015) schreef romans, poëzie en essays en vertaalde Franse literatuur. Ze studeerde filosofie en onderwijswetenschappen en werkte samen met Eva Perón, met wie ze bevriend raakte. Ze woonde vijfentwintig jaar lang in Parijs in zelfgekozen ballingschap en werkte na terugkeer in Buenos Aires als docent filosofie. Ze overleed in 2015 op 92-jarige leeftijd.
Joost Nijsen (1958) richtte in 1997 Podium op. Het fonds groeide uit tot een van de spraakmakendeonafhankelijke Nederlandse uitgeverijen met een waaier aan succestitels in genres als hedendaagse literatuur (Nederlands/Vlaams en vertaald), verhalende non-fictie van topjournalisten en poëzie. Honderden Podium-boeken werden bekroond, geprezen, vertaald en verfilmd. Vijftien jaar na de oprichting schreef hij het lexicon ABC van de literaire uitgeverij over 'alles wat u altijd al wilde weten over uitgeven maar nooit durfde te vragen'.
Jerry Goossens (Amsterdam, 1965) is auteur van fictie en non-fictietitels, een bekende popjournalist en een veelgelezen columnist voor onder andere het Algemeen Dagblad. Zijn meest recente non-fictie boek Het grote ouwelullenboek werd een instant bestseller. Goossens woont en werkt in Utrecht. In zijn vrije tijd poogt hij de gitaar te bedwingen. Ingeborg, is zijn vijfde en beste roman.
Akwaeke Emezi (die/hen/hun) is de auteur van de New York Times-bestseller The Death of Vivek Oji, die op de shortlist stond voor de Dylan Thomas Prize en in 2022 op de shortlist staat van de Dublin Literary Award. Diens debuut Freshwater werd uitgeroepen tot één van New York Times Notable Books en stond op de shortlist voor prijzen als de PEN/Hemingway Award. Emezi stond op de cover van Time Magazine als één van 2021 Next Generation Leaders.
Jip van den Toorn (1993) is beeldcolumnist voor de Volkskrant. Twee keer per week deelt ze daarin haar kijk op de maatschappij en de politiek. Ook illustreert ze voor andere Nederlandse en Belgische kranten en tijdschriften waaronder de VPRO-gids, Het Parool en De Standaard en zit ze in de redactie van het televisieprogramma Dit was het nieuws. In 2018 won ze de World Illustration Awards met haar ongepaste geborduurde kussens en in 2019 de Fiep Westendorp Stimuleringsprijs. In 2022 haalde ze de finaleweek van De slimste mens. Later dat jaar won ze als eerste vrouw en jongste ooit de Inktspotprijs, de prijs voor de beste politieke tekening van het parlementaire jaar, met haar tekening 'Milieubewust'. Jip van den Toorn woont en werkt afwisselend in Amsterdam en Berlijn.
Van de boeken van David Sedaris (1956) zijn wereldwijd ruim tien miljoen exemplaren verkocht. In Nederland brak hij definitief door met de bundel Van je familie moet je het hebben. Sedaris is meester van de satire en een scherpe observator van zijn medemens, zichzelf en de wereld om hem heen. Hij publiceert met regelmaat in de The New Yorker en in 2019 is hij toegelaten tot de American Academy of Arts and Letters.
Julia Armfield (Londen, 1990) studeerde Victorian Art and Literature aan de Royal Holloway University. Ze schrijft fictie en theater en debuteerde in 2019 met de veelgeprezen verhalenbundel salt slow. Armfield ontving de White Review Short Story Prize en Pushcart Prize en werd genomineerd voor de Sunday Times Young Writer of the Year Award. Onze vrouwen diep in de zee is haar debuutroman.
Manon Spierenburg is schrijfster en scenarist. Na haar studie Nederlandse Taal- en Letterkunde ging ze scenario's schrijven, voor o.a. Goede Tijden, Slechte Tijden, Rozengeur & Wodka Lime en Floor Faber. Inmiddels heeft ze tien boeken op haar naam staan, waaronder de kinderserie De vier van Westwijk. In de Volkskrant schreef ze veelgelezen columns over 'dat doof'. Momenteel schrijft ze mee aan deverfilming van Doof!
Bethan Roberts heeft vijf romans gepubliceerd en schrijft verhalen en hoorspelen voor BBC Radio 4. Ze schrijft ook korte fictie, waarvoor ze de Olive Cook Prize van de Society of Authors en de RA Pin Drop Award heeft ontvangen. Bethanwas docent Creative Writing aan de Chichester University en Goldsmiths College in Londen. Ze woont met haar gezin in Brighton.
Kunsthistoricus en journalist Cathelijne Blok is oprichter van het feministische kunstcollectief The TittyMag. Daarmee gaat ze online en offline op een creatieve manier de dialoog aan over inclusiviteit, empowerment en feminisme in de kunst. Blok werkte onder meer als (eind)redacteur en regisseur voor BNN/VARA, geeft kunstlezingen, schrijft columns voor o.a. Cosmopolitan en Vice en is een graag geziene gast in de media over onderwerpen uit de hedendaagse kunst.
Ilya Kaminsky (1977) werd geboren in Odessa. In 1993 kreeg hij met zijn familie asiel in de Verenigde Staten. Kaminsky is dichter, criticus, vertaler en universitair docent. Daarnaast is hij als juridisch medewerker betrokken bij verschillende mensenrechtenorganisaties. Zijn gedicht 'We Lived Happily During the War' ging in februari van 2022 viral op sociale media.
Anthony Passeron werd in 1983 in Nice geboren. Hij is docent literatuur en geschiedenis in het middelbaar onderwijs. De slapende kinderen is zijn eerste roman en is gebaseerd op zijn eigen familiegeschiedenis.
Maaike van Langen (1971) is schrijver en theaterregisseur. In Nederland regisseerde zij onder andere voor het Nationale Toneel. De afgelopen tien jaar is ze vooral in Duitsland werkzaam. Als regisseur staat ze bekend om haar inzicht in de psychologie van haar personages en is ze zeer precies in haar tekstregie. 28 embryo's is haar debuut als auteur.
Safiya Sinclair debuteerde met de bekroonde dichtbundel Cannibal. Ze ontving o.a. een Whiting Writers' Award, de American Academy of Arts and Letters Addison M. Metcalf Award in Literature, en een Provincetown Fellowship. Ze publiceert regelmatig in The New Yorker, Granta en The Nation. Sinclair heeft een PhD in English Literature en is een associate professor aan de Arizona State University.
Poëzie is een Daad is een literair collectief bestaande uit dichters Joost Oomen en Yentl van Stokkum en redacteur Stefanie Liebreks. Sinds februari 2021 delen ze met z'n drieën afwisselend elke dag een gedicht op hun instagramkanaal.
Lars Elling (1966) is een internationaal gevierde Noorse kunstschilder die voor dit debuut besloot om de verhalen en beelden die hij doorgaans in zijn schilderijen uitdrukt, in woorden te vangen. Zijn debuut werd meteen een bestseller in Noorwegen en wordt ook vertaald in Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Hongarije en Rusland.
Ray Klaassens (1973) gaf als officier leiding bij het Wapen der Genie, het Korps Commandotroepen en de AIVD. In 2014 startte hij de onderneming Triangular Group, waarmee hij opleidingen levert aan organisaties binnen het veiligheidsdomein. Inmiddels werken er meer dan 450 mensen. Ray spreekt regelmatig over persoonlijk leiderschap en leidinggeven onder druk. In Groeipijn deelt hij zijn inzichten en levenslessen.
Chris Bergström (1987) woont samen met vriendin Charlot, dochter Sara en huiskat Freddy. Hij is een derde van de succesvolle podcast Man man man. Eerder schreef hij samen met Domien Verschuuren en Bas Louissen Man man man, het boek.
Tamar Bot (Delft, 1995) studeerde Liberal Arts & Sciences aan Amsterdam University College. Ze begon haar carrière als tv-redacteur bij de VPRO. Daarna werkte ze voor grote talkshows als M, Jinek, en De Vooravond. Op dit moment vormt zij de redactie van het satirische programma Media Inside, samen met Fanny van de Reijt, met wie ze ook de succesvolle podcast De mediameiden maakt. In 2022 wonnen ze samen de Dutch Podcast Award.
Fanny van de Reijt (Landsmeer, 1985) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam en Antwerpen. Ze schreef columns en reportages voor Het Parool en NRC.NEXT. En werkte als redacteur bij o.a. DWDD, M en De Vooravond. Tegenwoordig vormt ze de redactie van het satirische programma Media Inside, samen met Tamar Bot, met wie ze ook de succesvolle podcast De mediameiden maakt. In 2022 wonnen ze samen de Dutch Podcast Award.
Maarten Reijnders (1976) is journalist en schrijver. Hij debuteerde in 2016 met Complotdenkers: Hoe gevaarlijk zijn QAnon, nepnieuws en samenzweringstheorieën? In 2019 verscheen Dat was niet de bedoeling: Waarom we minder kauwgom eten door de smartphone en 19 andere bizarre onvoorziene gevolgen.