28 embryo’s
Het menselijke verhaal achter de vruchtbaarheidsindustrie
‘Ik wilde de menselijke kant belichten.’ – auteur Maaike van Langen
Een autobiografische roman over vier stellen met een kinderwens
28 embryo’s vertelt het verhaal van vier vrouwen die op zoek gaan naar een manier om een kind te krijgen, op het moment dat zwanger worden langs de natuurlijke weg niet lukt. Een verhaal over het normaalste wat er is: kinderen krijgen.
Maaike en Ingo koesteren een kinderwens, maar de kans op een natuurlijke zwangerschap achten de artsen minimaal. Tijdens de adoptiecursus ontmoeten ze drie koppels die in hetzelfde schuitje zitten. Die ontmoeting is het begin van een avontuur dat ze onder meer naar Spanje voert, ze confronteert met hormoonspuiten in de koeltas, eicel- en spermadonaties met en zonder hun uiterlijke kenmerken, embryo’s in de vriezer, de uiterste rekbaarheid van hun relaties en, uiteindelijk, met de geboorte van vijf kinderen die niet op aarde waren gekomen zonder al dit kunst- en vliegwerk.
28 embryo’s is een ontroerende, onthutsende en humoristische autobiografische roman, én een document van deze tijd, waarin de wetgeving en de morele beoordeling nog achter de kersverse mogelijkheden aanlopen. Want hoe ver kan en mag je gaan in het vervullen van je grootste wens in het leven? Wanneer is een kind jouw kind? En wat doen we met de overgebleven embryo’s?
28 embryo’s in de media
“In 28 embryo’s beschrijft Maaike van Langen – met humor – haar soms absurdistische ervaringen met de vruchtbaarheidsindustrie.” – Linda.nl
“28 embryo’s vertelt het soms hartverscheurende en bij vlagen hilarische verhaal van vier stellen die op zoek gaan naar alternatieve manieren om een kind te krijgen.” – RTL Nieuws
Koop via
Preview van 28 embryo’s
Koop via
Auteur aan het woord
Maaike van Langen (1971) is schrijver en theaterregisseur. Als regisseur staat ze bekend om haar inzicht in de psychologie van haar personages en is ze zeer precies in haar tekstregie. 28 embryo’s is haar debuut als auteur.
Wanneer en waarom besloot je om dit verhaal gebaseerd op je eigen vruchtbaarheidstraject op te schrijven?
Eigenlijk al tijdens het hele proces. Terwijl we er nog middenin zaten was ik me al zo bewust van de absurditeit van wat we meemaakten, dat ik toen al vaak met een theatraal oog vanaf een afstandje naar mezelf keek. Ook het feit dat het behalve mijn eigen IVF-traject deels om nieuwe mogelijkheden en vruchtbaarheidstechnieken ging, maakte dat ik al vroeg de behoefte had om dit allemaal op te schrijven. Zodat het bekend wordt, en bespreekbaar wordt gemaakt. De eerste jaren na de geboorte van mijn tweeling had ik hier echter helemaal geen tijd voor. Maar ik merkte in de jaren daarna hoe groot het taboe is op bijvoorbeeld anonieme eiceldonatie. En hoe makkelijk er geoordeeld wordt. En hoe moeilijk dat is voor de personen die hiermee te maken hebben. Dat maakte dat ik het extra belangrijk vond het verhaal op te schrijven. Ik wilde het van de menselijke kant belichten. Ik hoop daarmee een bijdrage te leveren aan het gesprek erover. Omdat ik deels in Duitsland woon, werd ik me ook erg bewust van de verschillende regels in de verschillende landen. En ook van de verschillende normen en waarden hierover in de verschillende landen. Ook dat vind ik erg belangrijk bespreekbaar te maken.
Het schrijven heb ik als erg bijzonder ervaren. Er waren situaties die zo in mijn hersenen gegrift staan, omdat ze zoveel indruk gemaakt hebben. Ik realiseerde me wat een rijk en veelomvattend proces het is geweest. Door alle vragen die in dat proces langskwamen op te schrijven, realiseerde ik me hoe existentieel het is. En hoe belangrijk om erbij stil te staan.
