vuck!

‘Vuck!’ zeg ik als zich in het ‘vak’ iets voordoet dat aanzet tot de uitroep ‘fuck!’. Want vuck, wat is er allemaal aan de hand? Het boekenvak lijkt wel een avondje Monopoly dat urenlang stilstaat, tot zich plotseling allerlei piekgebeurtenissen voordoen. De een belandt langdurig in de gevangenis, de ander baadt zich in een volle pot geld op Vrij Parkeren, en de eigenaar van Leidsestraat/Kalverstraat moet alle hotels verkopen en eindigt met schulden en alleen nog maar de Dorpsstraat.
Zoiets.
Selexyz in de problemen, enkele andere boekwinkels failliet, geruchten rond ontslagen in uitgeverskantoren. Dit allemaal tegen het Europese decor van financiële miljardenschulden. En zie het resultaat: literair agent blijkt euforisch omdat deze ontwikkelingen auteurs zijn kant op zouden duwen, ook vanwege opmerkelijk tegenvallende verkoopresultaten van bekende literaire schrijvers. En zien we daar nu echt – in de week van het afscheid van Bert de Groot, Hanca Leppink en Emile Brugman, een rein trio old school publishers – TenPages doorbreken? Welk platform gaat het winnen in de slag om de digitale lezer? Lijkt Bol.com af te haken omdat ze te lang op Sony gokten? Is iemand zich er al van bewust dat er, juist nu uitgevers de tering naar de nering moeten zetten en zeer selectief boeken zullen uitgeven, veel minder kansen bestaan voor nieuwe waardevolle auteurs, exact in het jaar dat ook de subsidiekraan dichtgaat?
En boem, dan worden er ook nog radicale hervormingen aangekondigd voor het onderwijs. Zal dat leiden tot verbetering van de leescultuur en daarmee van de boekenverkoop, of wordt het alleen maar erger?
Maar de meest bijzondere gebeurtenis van juni was toch het nieuws dat De Arbeiderspers verhuist naar A.W. Bruna te Utrecht. Beide directeuren deden verrast dat het zo’n commotie opleverde… want is dit allemaal niet alleen maar uitstekend voor de auteurs? Dat moet ofwel naïviteit ofwel gespeelde verbazing zijn geweest. Want jongens, het roemruchte, eigenwijze, elitaire De Arbeiderspers de grachtengordel uit, en samengebracht met Bruna, wie had dat ooit kunnen denken? Maar, let wel, mocht de momenteel hinkende AP aan de ijzersterke arm van Bruna glorieus de crisis doorkomen: proost!
Ironisch is ook dat Balans nu naar De Bezige Bij gaat. Opa vertelt: ooit wilde de toen nog zelfstandige Bezige Bij de toenmalige uitgever/eigenaar van Balans (Jan Geurt Gaarlandt) tot directeur benoemen. Dat ging niet door. Later werd Balans verkocht aan de Weekbladpers, waar het het broertje werd van Bezige Bij. En nu gaan de broertjes samen. Bedoeling is om er een marktleider van te maken op gebied van kwaliteitsnon-fictie. Maar dan is toch gerekend buiten non-fictie-uitgevers als Nieuw Amsterdam en uw dienstwillige, maar wegens vakantie tot 1 augustus geheel aan dit spelbord ontbrekende: