Gert Vlok Nel

Wat een hoogtepunt. Zondagmiddag een sfeervol optreden van de Zuid-Afrikaan Gert Vlok Nel in poptempel Paradiso voor een uitverkochte zaal. De hier net verschenen gedichtenbundel Het is onnatuurlijk om te leven lag in de entree van Paradiso kersvers naast zijn prachtige cd met liedjes, Beaufort-Wes se Beautiful Woorde (met bijgevoegd de documentaire van Walter Stokman die vorig jaar mede voor zijn doorbraak zorgde in Nederland). Podium-redacteur Annemiek Recourt begeleidde de vertaling van de gedichten door Robert Dorsman en stond zelf stralend de eerste exemplaren te verkopen. En moest al snel nee verkopen omdat Gert Vlok Nel zo veel fans gekregen heeft.
In de pauze herlas ik in het halfdonker de gedichten van deze ‘Tom Waits van Zuid-Afrika’ en werd direct meegenomen op de golfstroom van zijn tokkelende, tinkelende, fonkelende woorden. Ik citeer hier gretig een kort gedicht, een klassieke liefdesballade (de letter ‘e’ betekent bij hem ‘en’):

ik was gekomen lief
& zei ‘ik hou van jou’

toen draaide je je om
je ogen vol alsof ergens e beker overliep

& zei ‘dat is e hele tijd geleden’
& ‘ik ben helemaal vrij.’ vroeg ik ‘hoe vrij’

‘hélemaal vrij’ zei jij. & je begon te huilen
toen ik begon te lachen

& begon te lachen
toen ik begon te huilen

Na zijn optreden probeerden we hem zijn kleedkamer uit te lokken om bij de cd- en boekentafel zijn handtekening te zetten. Ondertussen hing de redactie van Met het Oog op Morgen aan de lijn om hem te strikken voor een interview. Innemend glimlachend verzette hij zich tegen al deze plichtplegingen. Marketingtechnisch: ingewikkeld. Maar muzisch: groots.